Archive for the ‘Gr VI’ Category

 

Drodzy Rodzice, poniżej przedstawiamy propozycję zabaw i ćwiczeń, które można wykonać z dzieckiem w domu. Są to aktywności, które realizowane byłyby obecnie w przedszkolu. Zachęcamy do systematycznego wykonywania zadań z dziećmi. Zadania na dany dzień, można wykonywać w dowolnym czasie, należy jednak zachować kolejność ich wykonywania. Prosimy również o uzupełnienie w miarę możliwości, zaległych zadań. W razie pytań zachęcamy do kontaktu telefonicznego, lub przez media społecznościowe. Pozdrawiamy i życzymy zdrowia!

Izabela Trepa, Renata Januszewicz

      Karty Pracy                     Pięciolatki                  Sześciolatki             Opowiadania

       

 

Aktywności na najbliższy tydzień 22.06.2020r. – 30.06.2020r.

 

30.06.2020r. —> KLIKNIJ

29.06.2020r. —> KLIKNIJ

 

26.06.2020r. —> KLIKNIJ

25.06.2020r. —> KLIKNIJ

24.06.2020r. —> KLIKNIJ

23.06.2020r. —> KLIKNIJ

22.06.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

 

Aktywności na najbliższy tydzień 15.06.2020r. – 19.06.2020r.

 

19.06.2020r. —> KLIKNIJ

18.06.2020r. —> KLIKNIJ

17.06.2020r. —> KLIKNIJ

16.06.2020r. —> KLIKNIJ

15.06.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

 

Aktywności na najbliższy tydzień 08.06.2020r. – 12.06.2020r.

 

12.06.2020r. —> KLIKNIJ

10.06.2020r. —> KLIKNIJ

09.06.2020r. —> KLIKNIJ

08.06.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

 

Aktywności na najbliższy tydzień 01.06.2020r. – 05.06.2020r.

 

05.06.2020r. —> KLIKNIJ

04.06.2020r. —> KLIKNIJ

03.06.2020r. —> KLIKNIJ

02.06.2020r. —> KLIKNIJ

01.06.2020r. DZIEŃ DZIECKA  —> KIKNIJ

Szczegóły na grupie FB

 

 

 

Aktywności na najbliższy tydzień 25.05.2020r. – 29.05.2020r.

Temat kompleksowy – NIBY TACY SAMI, A JEDNAK INNI

 

29.05.2020r. —> KLIKNIJ

28.05.2020r. —> KLIKNIJ

27.05.2020r. —> KLIKNIJ

26.05.2020r. —> KLIKNIJ

25.05.2020r. —> KLIKNIJ

Kolorowanki „Dzieci świata”

 

 

 

Aktywności na najbliższy tydzień 18.05.2020r. – 22.05.2020r.

Temat kompleksowy – Moja RODZINA

 

RODZINA —> KLIKNIJ

22.05.2020r. —> KLIKNIJ

21.05.2020r. —> KLIKNIJ

20.05.2020r. —> KLIKNIJ

19.05.2020r. —> KLIKNIJ

18.05.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

 

Aktywności na najbliższy tydzień 11.05.2020r. – 15.05.2020r.

Temat kompleksowy – Łąka w maju

 

15.05.2020r. —> KLIKNIJ

14.05.2020r. —> KLIKNIJ

13.05.2020r. —> KLIKNIJ

12.05.2020r. —> KLIKNIJ

11.05.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

 

Aktywności na najbliższy tydzień 04.05.2020r. – 08.05.2020r.

 

Temat kompleksowy – Moja Ojczyzna

 

08.05.2020r. —> KLIKNIJ

07.05.2020r. —> KLIKNIJ

06.05.2020r. —> KLIKNIJ

05.05.2020r. —> KLIKNIJ

Sylweta syreny do druku klik

Godło Polski – puzzle klik

Godło Polski – kodowanie klik

04.05.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

 

 

Aktywności na najbliższy tydzień 27.04.2020r. – 30.04.2020r.

 

Temat kompleksowy – Moja Miejscowość, mój region

 

27.04.2020r. —> KLIKNIJ

28.04.2020r. —> KLIKNIJ

29.04.2020r. —> KLIKNIJ

30.04.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

 

Aktywności na najbliższy tydzień 20.04.2020r. – 24.04.2020r.

Temat kompleksowy – Dbamy o przyrodę

24.04.2020r.  Piątek /Lis i lornetka/

Cele główne
• rozwijanie mowy,
• kształtowanie postawy proekologicznej,
• rozwijanie percepcji wzrokowej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• wypowiada się rozwiniętymi zdaniami,
• dba o przyrodę,
• Dostrzega powtarzającą się sekwencję obrazków.

 

1.    Na rozgrzewkę ponownie zaprasza Ola i Blue – tym razem do muzyki z „Króla Lwa”

 

2.     Gimnastyka buzi i języka. Zagraj w grę logopedyczną —> KLIKNIJ

 

3.    Słuchanie opowiadania A. Widzowskiej „Lis i lornetka”
Opowiadania s. 66–69.

Przedszkolaki bardzo lubią wycieczki. Odwiedziły już zoo, ogród botaniczny i Muzeum Lalek. Tym razem grupa Ady wybrała się do lasu na lekcję przyrody, bo nauka w terenie jest znacznie ciekawsza niż zwykłe opowieści. Dzieci koniecznie chciały obejrzeć paśniki dla zwierząt.
W świecie zwierząt nastąpiło wielkie poruszenie.
– Schowajcie się! – krzyknął płochliwy zając. – Idą tu małe człowieki!
– Nie mówi się człowieki, tylko ludzie – poprawiła go łania, spokojnie przeżuwając młode pędy drzew iglastych.
– Na pewno zaatakują kijkami nasze mrowiska! – pisnęły przerażone mrówki. – Kiedyś wielki dwunożny człowiek podeptał nasze całe królestwo!
– Pobiegnę wywęszyć, jakie mają zamiary – oznajmił lis i ruszył przed siebie, wymachując puszystą kitą.
– Boimy się hałasu – pisnęły zajączki, tuląc się do uszatej mamy.
– Tydzień temu ludzkie istoty zostawiły w lesie pełno śmieci: puszki, sreberka po czekoladzie i butelki! – krzyknął oburzony borsuk. – Chyba nie wiedzą, że kiedy słońce rozgrzeje zbyt mocno szklaną butelkę, to może wywołać pożar lasu!
– To straszne! – oburzyła się wiewiórka. – Zaraz przygotuję pociski z orzechów i będę nimi rzucać. Pac! Pac!
W tej samej chwili zza drzew wyłonił się jeleń i dostojnym krokiem zbliżył się do paśnika.
– Witam państwa – przywitał się. – Słyszałem, że boicie się ludzi. Powiem wam, że bać się należy myśliwych, którzy mają strzelby, ale nie ludzkich dzieci, bo one mają dobre serca.
– Tiuu, tiuu! My znamy te maluchy! – odezwały się ptaki. – Zimą sypią dla nas ziarenka i szykują słoninkę w karmnikach, żebyśmy nie zamarzły z głodu.
Nadbiegł zziajany lis i, łapiąc oddech, wysapał:
– Kochani, nie ma się czego bać! Te człowieki to bardzo miłe stworzenia.
– Nie mówi się człowieki, tylko ludzie – po raz drugi odezwała się łania.
– No dobrze, ludzie. Duże stworzenie w spódnicy mówiło do nich „moje kochane przedszkolaki” czy jakoś tak… Urządzili sobie piknik na polanie, a potem posprzątali wszystkie śmieci.
Na trawie nie został ani jeden papierek po kanapkach, ciastkach i cukierkach. Wszystkie butelki
po sokach i pudełeczka po jogurtach wyrzuciły na parkingu do wielkiego kosza na śmieci.
– A nie krzyczały? – szepnęły wciąż wystraszone zajączki.
– Ależ skąd! One dobrze wiedziały, że w lesie trzeba być cicho, żeby nas nie płoszyć.
– O! To znaczy, że szanują nas i las – powiedziała do rymu pani zającowa.
– Szanować las najwyższy czas! – odpowiedziały chórem zwierzęta.
Tego dnia dzieci wróciły z wycieczki bardzo zadowolone. Nauczycielka pochwaliła wszystkie za to, że w lesie zachowywały się tak, jak należy: nie hałasowały, nie niszczyły mrowisk i norek, nie zrywały żadnych roślin bez zgody pani i pięknie posprzątały po zakończonym pikniku.
– A może narysujecie to, co najbardziej zapamiętaliście z dzisiejszej wycieczki? Zrobimy wystawę o lesie.
– Tak! Chcemy!
– Ja namaluję wiewiórkę – ucieszyła się Zuzia.
– I ptaszki.
– A ja narysuję mech – postanowił Jacek.
Pani rozdała dzieciom kartki, kredki i farby. Sama też postanowiła coś namalować.
Powstały prawdziwe dzieła sztuki: drzewa iglaste oświetlone słońcem, wiewiórka, ślady kopytek, zielona polana i ptaszki na gałęziach. Jacek namalował czarną plamę i oznajmił wszystkim, że to jest nora niedźwiedzia. Ada narysowała lisa trzymającego w łapkach jakiś dziwny przedmiot.
– Co to jest? – zapytała Kasia.
– To jest lis – odpowiedziała Ada, chociaż uznała, że bardziej przypomina psa niż lisa.
– A co on trzyma?
– Lornetkę – odpowiedziała Ada.
– Lornetkę? Przecież lisy nie używają lornetek – stwierdził Piotrek. – Nie widziałem tam żadnego lisa.
– A ja widziałam – odparła Ada. – Cały czas nas podglądał!
– Naprawdę?
– Naprawdę. Ciągle nas obserwował, a zza drzewa wystawała jego ruda kita.
– To dlaczego nam nie powiedziałaś?
– Nie chciałam go spłoszyć. Widocznie sprawdzał, czy umiemy się dobrze zachować w lesie.
– Pewnie, że umiemy! – stwierdził Piotrek.
Nauczycielka zebrała wszystkie obrazki i przyczepiła je do specjalnej tablicy.
– Jaki tytuł nadamy naszej wystawie? – zapytała dzieci.
Było wiele propozycji, ale najbardziej spodobał się wszystkim pomysł Ady: „Czas szanować las”. Jednak największe zdziwienie wywołał rysunek nauczycielki.
– Dlaczego pani powiesiła pustą kartkę? – zdziwiły się dzieci.
– Ona nie jest pusta – uśmiechnęła się tajemniczo pani.
– Przecież pani nic nie narysowała…
– Narysowałam w wyobraźni. Mój rysunek przedstawia leśną ciszę.
Oj, nasza pani zawsze nas czymś zaskoczy!

• Odpowiedz na pytania:
− Jak zwierzęta przyjęły obecność dzieci w lesie?
− Dlaczego zwierzęta bały się dzieci?
− Co powiedziały o dzieciach zwierzęta, które je obserwowały: jeleń, ptaki, lis?
− Co zrobiły dzieci po powrocie do przedszkola?
− Kogo narysowała Ada? Dlaczego?
− Co narysowała pani? Co przedstawiał jej rysunek?

 

4.   Zabawy ruchowe na świeżym powietrzu

 

5.   Nauka rymowanki. Spróbuj zapamiętać:

Lasy to płuca ziemi
i o nie dbamy.
Nie niszczymy ich,
nie śmiecimy w nich.
Tylko w ciszy patrzymy
i głęboko… oddychamy.

 

6.   Ćwiczenie spostrzegawczości. Ekologiczne SUDOKU – znajdź taką samą sekwencję jak na wzorze u góry strony. Powodzenia! Można też wydrukować —> 1      i   2 

 

7.   Na zakończenie zabawa po angielsku.

Dobrego weekendu   🙂

23.04.2020r.  Czwartek /Hodowla hiacyntów/

Cele główne
• zakładanie hodowli, wyrabianie u dzieci opiekuńczego stosunku do roślin,
• wyrabianie odpowiedzialności za przyrodę,
• wykonanie pracy plastycznej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• odczytuje instrukcję, zakłada hodowlę hiacyntów,
• opiekuje się zasadzoną roślinką,
• wykonuje pracę plastyczną.

 

 

1.  Na rozgrzewkę – możesz wymyślić swój układ do muzyki

 

2.    Karta pracy, s. 18.
Łączenie śmieci z odpowiednimi pojemnikami. Rysowanie butelek i słoików po śladach. Wyjaśnienie znaczenia słowa recykling.

 

3.    Założenie hodowli hiacyntów.

Karta pracy, s. 19.
Olek i Ada zakładają hodowlę hiacyntów. Oglądanie rysunków Ady i ich rozszyfrowywanie. Dzieci podają, jakie czynności należy wykonać:
− przygotować doniczkę z ziemią,
− włożyć do doniczki cebulkę hiacynta,
− podlać roślinę i umieścić w słonecznym miejscu,
− podlewać hiacynta co kilka dni.
Uzupełnianie rysunków tulipana według wzoru.

• Założenie hodowli przez dzieci.
Potrzebne będą: cebulki hiacyntów (lub sadzonki innych roślin), ziemia ogrodnicza, konewka z wodą, łopatka, doniczka.
Dziecko otrzymuje doniczkę, ziemię, cebulki hiacyntów lub sadzonkę. Nabiera ziemię łopatką do doniczki, wsadza cebulki. Częściowo je przykrywa, podlewa wodą z konewki i umieszcza na parapecie okna.  Przez następne dni obserwuje rozwijającą się roślinkę.

 

4.     Instrumentacja wiersza Bożeny Formy „Dbaj o przyrodę”

Zaproś do zabawy, domowników. Przygotuj: rolka po ręczniku papierowym, dwie plastikowe butelki, puszka po napoju (wypełniona kaszą), szeleszcząca reklamówka, gazeta.
Rodzic recytuje dzieciom wiersz, z zachowaniem odpowiedniego rytmu. Dzieci powtarzają go za rodzicem. Następnie łączą tę czynność z klaskaniem. Podczas instrumentacji klaskanie zastępuje gra na instrumentach

                                                                     Dzieci:
Kochamy naszą planetę,                    uderzają butelkami w rytmie ¾ na raz o podłogę, na dwa, trzy – butelką o butelkę,
przecież na niej mieszkamy,              potrząsają puszkami,
chcemy, by była piękna,                    uderzają rolką o rolkę,
dlatego o nią dbamy.                          potrząsają puszkami,
Nie zaśmiecamy lasów,                      zgniatają gazety,
w nich żyją zwierzęta,                       potrząsają puszkami,
to nasi przyjaciele,                            szeleszczą reklamówkami,
każdy z nas o tym pamięta.              potrząsają puszkami,
Chcemy mieć czystą wodę                uderzają butelkami w rytmie ¾ na raz o podłogę, na dwa, trzy – butelką o butelkę,
w jeziorach i oceanach,                     potrząsają puszkami,
chcemy, by słońce świeciło               prostują zgniecione kule z gazet,
na czystym niebie dla nas.                potrząsają puszkami.

 

5.    Ekologiczna gra w „Kapsle” (Jeśli chcesz wydrukować, pobierz —> dodatek i  plansza

 

 

5.     Zabawa badawcza – oczyszczanie wody z wykorzystaniem prostego filtra.
Potrzebne będą: słoiki, duża plastikowa butelka, nożyczki, szmatka flanelowa,bgaza lub lignina, żwirek, piasek. Spróbujcie wykonać prosty filtr, który oczyści wodę. Instrukcja w filmiku  —> TUTAJ

Jak myślicie:

• Dlaczego oczyszczanie wody jest potrzebne?
• W jaki sposób można oszczędzać wodę?

 

6. Wykonaj pracę plastyczną „Drzewko 3D”

 

7.   Zrelaksuj się po zajęciach, zaproś do zabawy rodzica lub rodzeństwo

 

Czekamy na zdjęcia Waszych prac – na FB lub e-mail stokrotnki2019_20@interia.pl

 

22.04.2020r.  Środa /Ochroń przyrodę/

Cele główne
• rozwijanie umiejętności wokalnych
• rozwijanie sprawności manualnej,
• zachęcanie do segregowania śmieci i dbania o środowisko.

Cele operacyjne
Dziecko:
• porusza się przy piosence, śpiewa piosenkę,
• wykonuje papierowy pojemnik na śmieci,
• segreguje odpady.

 

1.  Dzisiaj rozgrzewka przy lubianej przez Was piosence „Gumi-Miś”. Zapraszamy do zabawy

Dzisiaj DZIEŃ ZIEMI      –    DBAJCIE O NASZĄ PLANETĘ!

 

 

 

 

 

2.   Czy wiecie czym jest RECYKLING??

RECYKLING – to odzyskiwanie i ponowne wykorzystywanie odpadów. Podstawą recyklingu jest właściwa selekcja odpadów, a następnie ich przetworzenie na nowe produkty i wykorzystanie ich. Surowiec odzyskuje się wiele razy, przerabiając go ponownie po każdym kolejnym wykorzystaniu, do momentu aż straci swoją wartość . Materiał, który po przetworzeniu odpadu, można wykorzystać ponownie nazywamy surowcem wtórnym. Dlatego tak ważne jest segregowanie odpadów odpadów – dzięki temu, można je ponownie przetworzyć w celu odzyskania materiału, który może zostać ponownie wykorzystany. Śmieci nie zanieczyszczają wtedy środowiska, tylko mogą zostać  ponownie użyte.

 

Symbol RECYKLINGU

 

Zobaczcie czym jest RECYKLING – na przykładzie losów plastikowej butelki PET

 

3.      Zabawa „Do jakiego pojemnika?” – Jak myślisz do jakiego pojemnika powinny trafić poszczególne śmieci ??

Jeśli miałeś problem z tym zadaniem, posłuchaj podpowiedzi:

 

KOSZ ŻÓŁTY – PLASTIK, METAL

Puszki z metalu zgniatamy, kosza żółtego szukamy. Wnet powstanie metal nowy, do użytku znów gotowy. Może garek dla kucharza? Może rower dla kolarza? Przetwarzane wciąż metale, jakości nie tracą wcale. Wszystkie stare reklamówki, po jogurtach kubki, torebki i worki foliowe; Do recyklingu gotowe. Wrzucaj wnet do pojemnika – Niechaj góra śmieci      znika! A butelki plastikowe – przezroczyste, kolorowe- zgniatać trzeba zawsze, wszędzie; łatwiej je przewozić będzie. Plastik                          długo się rozkłada, lecz jest na to prosta rada: buteleczki przetwarzamy; wnet z nich piękny polar mamy: bluzę, kocyk, inne cuda                        gdy recykling nam się uda.

Wielki smutek we mnie wzbiera, gdy do tego kontenera z przedszkolaków któryś chowa stos po lekach opakowań, buteleczki po oleju, farbach, i do papieru kleju!

 

NIEBIESKI KOSZ – PAPIER

Ludzi w mieście bardzo wielu nie sortuje dziś papieru. Proces ten zaś nie jest trudny, kiedy papier nie jest brudny. Do kosza szybko wrzucamy, gdy już niepotrzebne mamy: kartony, gazety i książki, i kartki papieru pomalowane w prążki.

No a jeśli was przyłapię, że wrzucacie tłusty papier lub gonicie tam z pieluchą, to nie ujdzie wam na sucho! Tłusty i mokry papier brudzi ten suchy. Zapamiętajcie to zuchy!

 

BIAŁY i ZIELONY – SZKŁO BIAŁE I SZKŁO KOLOROWE
A butelki i słoiki w jakie wrzucać pojemniki?  Przezroczyste szkło się zbiera do białego kontenera! Kolorowe zaś wypada w zieloniutki koszyk wkładać. Lecz kryształów i talerzy do nich wkładać nie należy!

A gdzie wrzucić stłuczone okulary, których szukał Pan Chilary, albo szybę zbitą piłką? Każdy wie, że to szklane wyjątki i wrzucamy je w czarne zakątki.

 

BRĄZOWY – ODPADY BIODEGRADOWALNE

Trawę, liście i patyki wyrzucajcie, drogie smyki, (lecz bez ziemi i kamyków) do brązowych pojemników! Gdy ogryzek chcesz wyrzucić, lub banana skórkę rzucić: wtedy wybierz kosz brązowy, niech inny kolor nie przychodzi Ci do głowy! Nie wszystkie resztki z obiadu do kosza brązowego się nadają. Kości i skórki od cytryny, niech do czarnego kosza wpadają.

(źródło: https://tuptuptup.org.pl/rymowanki-zgadywanki-o-poprawnej-segregacji)

 

4.    Posłuchaj ponownie piosenkę „Ziemia to wyspa zielona” i postaraj się zapamiętać jej słowa. Poruszaj się swobodnie przy muzyce.

 

5.      Obejrzyj EKObajkę pt. „Eko- Patrol”, żeby lepiej zrozumieć potrzebę odpowiedniego segregowania odpadów.

Zastanów się:

• Jak nazywała się grupa, którą założyli bohaterzy bajki?
• Dlaczego postanowili założyć taką grupę?
• Po co ją założyli i czym ona się zajmowała?
• Dlaczego śmieciarz – Pan Gerwazy musiał wszystkie posegregowane odpady wrzucić do jednego pojemnika?

 

6.     Zabawy ruchowe na świeżym powietrzu. Przy okazji zabaw na podwórku – rozejrzyj się czy nie ma wokół jakichś śmieci, jeśli znajdziesz śmieci, na pewno będziesz wiedział co z nimi zrobić.

 

7.     Praca plastyczna „Segregujemy śmieci”.

Wyprawka – teczka, karta 21, klej, nożyczki, kredki.
Oglądanie rysunków pojemników służących do segregowania śmieci. Wycinanie z karty elementów pojemników. Kolorowanie pojemników na odpowiednie kolory, w zależności od rodzaju śmieci, jakie należy do nich wrzucać (przedstawione na rysunkach). Składanie i sklejanie pojemników zgodnie z instrukcją.

 

8.    Zagraj w ekologiczne memory —> KLIKNIJ

 

9.     Karta pracy, s. 17.
Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie po śladach. Rysowanie tulipanów po śladach, bez odrywania kredki od kartki. Kolorowanie ich.

         Karta pracy, s. 16.
Oglądanie sytuacji przedstawionych na obrazkach. Układanie o nich zadań. Przedstawianie ich za pomocą liczmanów. Rysowanie po śladzie drogi Olka, Ady i dziadka do lasu.

 

10. Zadanie specjalne – zbieraj w ciągu dnia niepotrzebne rzeczy do jednego pojemnika, kiedy zbierzesz ich dość sporo – POSEGREGUJ. Możesz przy posegregowanych odpadkach postawić papierowe pojemniki na śmieci, które samodzielnie wykonałeś (patrz – pkt. 7).

 

 

Jeśli ktoś udokumentował swoją pracę (filmik lub zdjęcia) i chce się tym z nami podzielić, zachęcamy do przesyłania materiałów na wewnętrzną grupę na FB lub bezpośrednio do p. Izy na maila stokrotnki2019_20@interia.pl

 

 

21.04.2020r.  Wtorek /Jak dbać o przyrodę/

Cele główne
• rozwijanie umiejętności klasyfikowania
• rozwijanie umiejętności liczenia,
• rozwijanie sprawności fizycznej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• segreguje obrazki kwiatów wg koloru, wilekości, kształtu,
• liczy w dostępnym mu zakresie,
• aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.

 

1. Zapraszamy na rytmiczną rozgrzewkę

 

2.    Karty pracy, s. 14–15.
Oglądanie obrazków. Ocenianie, czy Olek i Ada są przyjaciółmi przyrody. Rysowanie, jak dzieci dbają o przyrodę. Słuchanie nazw roślin chronionych przedstawionych na zdjęciach.

3.     Wykonaj zadania

 

4.  Wykonaj ćwiczenia gimnastyczne z filmiku poniżej.

 

5.   Odkoduj wyrazy.

 

 

 

6.   Zabawy ruchowe na świeżym powietrzu.

 

7.  Zabawy badawcze – Gdzie jest powietrze?
Przygotujcie: balon, słomka do napojów, kubeczek z wodą, paski bibuły lub piórka zawieszone na nitce.
• Rozmowa na temat powietrza (przypomnienie) – gdzie się znajduje; czy ma kolor, kształt; w jaki sposób można poznać, że znajduje się wokół nas.
• Nadmuchiwanie balonów – obserwowanie ich powiększania się, wypuszczanie powietrza z balonów w kierunku własnych twarzy.
• Wciąganie powietrza do płuc i wydychanie go przez słomkę do napojów do kubeczka z wodą – obserwowanie powstających bąbelków.
• Dmuchanie na paski bibuły lub piórka zawieszone na nitce.
• Obserwowanie drzew poruszanych wiatrem.
Rodzic wyjaśnia, że powietrza nie można zobaczyć ani powąchać, lecz można poczuć, ale tylko wtedy, gdy porusza się jako wiatr. Podkreśla znaczenie powietrza dla życia ludzi i zwierząt oraz jego wszechobecność wokół nas.

 

8.   Sześciolatki, s. 74.
Opowiadanie o tym, co się dzieje na obrazku. Rysowanie w prawym górnym rogu słoneczka, w lewym górnym rogu – chmurki,
w prawym dolnym rogu – żabki, a w lewym dolnym rogu – kwiatka.

 

9.   Zachęcamy Was do robienia ekozabawek – poniżej kilka inspiracji. Może macie jakieś ciekawe pomysły na zabawki z odpadów?

 

 

Jeśli ktoś udokumentował swoją pracę (filmik lub zdjęcia) i chce się tym z nami podzielić, zachęcamy do przesyłania materiałów na wewnętrzną grupę na FB lub bezpośrednio do p. Izy na maila stokrotnki2019_20@interia.pl

 

20.04.2020r.  Poniedziałek /Strażnicy przyrody/

Cele główne
• rozwijanie mowy
• kształtowanie postaw proekologicznych,
• utrwalanie poznanych liter,
• rozwijanie umiejętności analizy i syntezy słuchowej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• wypowiada się zdaniami rozwiniętymi,
• wypowiada się na temat dbania o lasy,
• rozpoznaje i nazywa poznane litery,
• rysuje po śladach rysunków.

 

1.   Zaczynamy od rozgrzewki

 

2.   Karty pracy, s. 12–13. Słuchanie wiersza „Strażnicy przyrody”, kolorowanie rysunków zwierząt.

Słuchanie wiersza A. Widzowskiej „Strażnicy przyrody”

My, przedszkolaki na ziemskiej kuli,
wiemy, że Ziemię trzeba przytulić,
zadbać o lasy, powietrze, wodę,
kwiaty, zwierzęta – całą przyrodę!
To źle marnować wodę w kąpieli
od poniedziałku aż do niedzieli.
Po co bez przerwy nurkować w wannie?
Lepiej z prysznica zrobić fontannę!
Torba foliowa szczerzy zębiska.
– Jestem z plastiku, sztuczna i śliska.
Gdy będę plackiem leżeć na wodzie,
fokom i żółwiom chętnie zaszkodzę!
– Ja także! – wrzeszczy ze szkła butelka.
– W lesie się smażę niczym iskierka,
a gdy rozgrzeję się jak ognisko,
pożar wywołam i spalę wszystko!
– Czy wy nie wiecie, okropne śmieci,
że na planecie mieszkają dzieci?
Szust! Posprzątamy bałagan wielki,
osobno papier, plastik, butelki!
Pstryk! Pamiętamy, by gasić światło,
wiemy, że pożar wywołać łatwo,
a gdy widzimy sarenkę w lesie,
to nie wrzeszczymy, aż echo niesie!
Ten, kto przyrodę niszczy i truje,
niech się kolcami jeża pokłuje!

Próba odpowiedzi na pytania:

• Co robiły dzieci w lesie?
• Co mówiły zwierzęta o dzieciach?
• Jak wy zachowujecie się w lesie?

 

3.   Jak myślicie – dlaczego drzewa i lasy są nam potrzebne??

 

Zobaczcie prezentację w której znajdziecie odpowiedź na pytanie   KLIKNIJ  —>  Rola drzewa w przyrodzie  

 

 

 

4.   A teraz posłuchajcie piosenki o naszej planecie „Ziemia to wyspa zielona”

 

5.  Zapoznanie z literą H,h.

Zadania dla Was:

• Karta pracy Pięciolatki, s. 72.
Opisywanie, co przedstawia obrazek. Określanie pierwszych głosek w słowie hamak i nazwach rysunków. Rysowanie po śladach rysunków. Kolorowanie wybranych rysunków. Zaznaczanie liter h, H w wyrazach.

• Karty pracy Sześciolatki, s. 70 – 73.

 

6. Na zakończenie – relaksacja przy dźwiękach eko-instrumentu 😉

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

Aktywności na najbliższy tydzień 14.04.2020r. – 17.04.2020r.

 

Temat kompleksowy – Wiosna na wsi

17.04.2020r.  Piątek /Wiosenne prace na wsi/

Cele główne
• rozwijanie mowy
• poznawanie narzędzi ogrodniczych na wsi i ich zastosowania,
• rozwijanie sprawności fizycznej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• wypowiadanie się zdaniami rozwiniętymi,
• rozpoznaje i nazywa wybrane narzędzia ogrodnicze potrzebne na wsi, wyjaśnia ich zastosowanie
• aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.

 

1.   Zapraszamy na ćwiczenia logopedyczne

 

2.   Zabawa ruchowa Gimnastyka smyka

3.   Zabawa Co to za zwierzę?

Określanie przez Rodzica cech danego zwierzęcia, bez podawania jego nazwy. Odgadywanie nazw zwierząt przez dzieci.

Np. To zwierzę ma białe pióra, długą szyję i woła: Gę, gę. (gęś)

       To zwierzę pilnuje podwórka i mieszka w budzie. (pies)

 

4.     Gra edukacyjna – ciekawe czy odgadniesz jakie to zwierzę? 

Rozpocznij grę —->  KLIKNIJ

 

5.    Karta pracy, s. 10.

Oglądanie strony gazety ze zdjęciami przedstawiającymi prace na wsi. Określanie, co to za prace. Rysowanie w każdym kolejnym polu o jedną łopatę więcej niż w poprzednim.

 

Pole

Na polach rozpoczęły się prace: orka, bronowanie kultywatorami gleby oraz jej wałowanie, a następnie siew i sadzenie roślin.

− Dawniej nie było traktorów. Co wykorzystywano do prac polowych?

− Co robią ludzie w ogródkach? Co jest im potrzebne do pracy?

 

Sad

W sadzie wiosną (w marcu) właściciele przycinają gałęzie drzew i krzewów, opryskują drzewa, bielą wapnem ich pnie.

− Dlaczego są wykonywane takie prace?

 

Zwierzęta wiejskie

Rolnicy przez cały rok codziennie muszą dbać o zwierzęta. Np. krowy muszą być dojone kilka razy dziennie.

− Czy praca rolnika jest łatwa?

 

6.     Oglądanie obrazków narzędzi ogrodniczych.

Obrazki narzędzi ogrodniczych.

 

Dzieci oglądają obrazki narzędzi ogrodniczych: grabi, wideł, łopaty, motyki, sekatora, konewki.

• Dzielą ich nazwy na sylaby (5-latki) i wybranych na głoski (6-latki).

! Nie dzielimy na głoski nazw: konewka, widły, grabie.

• Określają, do czego służą kolejne narzędzia.

 

7.  Zapraszamy na j. angielski

Hi everyone! Ready for a trip to the farm?

 

16.04.2020r.  Czwartek /Makieta wiejskiego podwórka/

Cele główne
• poznawanie produktów otrzymywanych od zwierząt z wiejskiego podwórka
• utrwalanie nazw zwierząt z wiejskiego podwórka,
• zachęcanie do wspólnego działania,
• rozwijanie sprawności manualnej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• wymienia produkty otrzymywane od zwierząt z wiejskiego podwórka,
• rozpoznaje i nazywa zwierzęta z wiejskiego podwórka,
• wykonuje makietę wiejskiego podwórka.

 

Zobaczcie co dają nam zwierzęta i rozwiążcie zadania

 

1. Zabawa ruchowa rozwijająca prawidłową postawę połączona z ćwiczeniami artykulacyjnymi.

2. Podział nazw zwierząt na sylaby lub na głoski.

Zdjęcia/obrazki zwierząt z wiejskiego podwórka (ilustracje powyżej).

 

Dzieci dzielą ich nazwy na sylaby (5-latki). Na  sylaby i głoski (6-latki).

 

3. Gra dydaktyczna – Na jaką głoskę rozpoczynają się nazwy tych zwierząt wiejskich?

 Rozpocznij grę — > KLIKNIJ

 

4. Zabawa Smakujemy i dotykamy.

Produkty pochodzące od zwierząt, apaszka.

 

Rodzic pokazuje dzieciom produkty, które pochodzą od zwierząt,

np.: jajka, ser, jogurt, miód, mleko, wełna, pióra. Następnie zasłania dziecku kolejno oczy i podaje do spróbowania lub dotknięcia wybrany produkt. Dzieci podają nazwy produktów, a po odsłonięciu oczu nazywają zwierzęta, od których te produkty pochodzą.

 

5. Poruszajmy się

6. Burza mózgów – Co można zrobić z tych produktów?

Rodzic podaje nazwę produktu otrzymanego od zwierząt, a dzieci mówią, do zrobienia czego można go wykorzystać.

Np. jajka – ciasto, kanapki, sałatka… mleko – ser, budyń, jogurt… pióra – poduszka, pierzyna… wełna – szalik, sweter, czapka…

 

7. Gra dydaktyczna – Gdzie kto mieszka?

Rozpocznij grę —> KLIKNIJ

 

8. Wspólne wykonanie makiety wiejskiego podwórka.

 

• Omówienie przez dzieci wyglądu wiejskiego podwórka.

− Jakie budynki powinny się tam znaleźć?

− Jakie zwierzęta tam spotkamy?

• Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.

Kolorowe czasopisma, kredki, zdjęcia/obrazki/wycinki z gazet zwierząt z wiejskiego podwórka, tekturki, kleje, plastelina, zielone farby, pędzelki, prostokątny kawałek styropianu, papier kolorowy, bibuła, wykałaczki oraz swoje własne materiały, pomysły.

• Dzieci wycinają z kolorowych czasopism obrazki/zdjęcia zwierząt, które można spotkać na wiejskim podwórku (lub je rysują).

• Dzieci przyklejają obrazki/zdjęcia na tekturkach i umocowują je plasteliną do tekturowych podstawek.

• Rodzic przygotowuje prostokątny kawałek styropianu (0,5 m x 1 m), maluje go zieloną farbą z dodatkiem mąki ziemniaczanej.
• Dzieci oklejają pudełka kolorowym papierem – otrzymują zabudowania gospodarcze, dom gospodarza.

• Wspólne komponowanie makiety na styropianie, ozdabianie elementami wykonanymi z bibuły (np. rośliny, staw) lub z wykałaczek (płot).

• Wykonanie pracy.
• Oglądanie makiety, nazywanie zabudowań, zwierząt.

 

     9. Spacer w pobliżu miejsca zamieszkania – obserwowanie zmian zachodzących w przyrodzie.

 

      10. Gra dydaktyczna – „Połącz w pary młode zwierzęta i ich mamy”

Rozpocznij grę —> KLIKNIJ

 

     11. Oglądanie przygód i wędrówki Skrzata Borówki – „Ogród”

 

 

15.04.2020r. Środa /Tyle stóp, tyle kroków/

Cele główne
• rozwijanie umiejętności mierzenia
• mierzenie długości stopami, krokami,
• rozwijanie sprawności fizycznej,
• rozwijanie sprawności manualnej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• dostrzega, że mimo różnic w ułożeniu – drogi nadal są tej samej długości,
•mierzy dywan stopa za stopą, krokami,
•maluje,

 

Na początek – obejrzyjcie film o zwierzętach

 

1. Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza Teresy Fiutowskiej „Podwórkowa awantura”

 

Kura gdacze, kaczka kwacze –

goni kurę mokrą raczej.

Gęś też syczy, kogut pieje.

Gwałtu! Rety! Co się dzieje?

Ryczy krowa, świnia kwiczy,

a indyk się rozindyczył.

Kot mysz goni, głośno miauczy.

– Dość awantur! Już wystarczy!

Tak pies Burek głośno szczeka

i już słychać go z daleka.

Koza meczy:

mee, mee, mee…

– Czego psisko mądrzy się?

Dla ochłody – wiadro wody

poleją na głowy, brody!

Wyszły z mody awantury!

A sio, gęsi, a sio, kury! –

Powiedziała, co wiedziała,

białą brodą pokiwała,

pochyliła nisko rogi.

– Cisza! Spokój! Zejść mi z drogi!

Awantura się skończyła,

bo ta koza groźna była.

 

• Rodzic wyjaśnia dziecku niezrozumiałe zwroty, następnie pyta:

− Które zwierzęta brały udział w podwórkowej awanturze?

− Jakie zwierzę próbowało je uspokoić? W jaki sposób to zrobiło?

 

Rodzic zwraca uwagę na głosy, jakie wydawały zwierzęta.

 

2. Długi, krótki – ćwiczenia w mierzeniu długości.

 

• Mierzenie dywanu za pomocą sznurka/skakanki/wstążki

Mały dywan.

Dziecko mierzy długość dywanu, przykładając sznurek/skakankę/wstążkę do bocznej krawędzi dywanu głośno licząc.

• Mierzenie szerokości dywanu stopa za stopą.

Mały dywan.

Każde dziecko jak i rodzic mierzy szerokość dywanu, stawiając stopę przed stopą (palce jednej stopy dotykają pięty drugiej stopy) i głośno licząc.

− Dlaczego wyszły wam rożne wyniki?

− Czy wasze stopy są jednakowej długości?

• Mierzenie długości dywanu krokami.

Mały dywan.

Każde dziecko jak i Rodzic mierzy długość dywanu krokami, które głośno liczy.

 

− Dlaczego wyszły wam rożne wyniki?

− Z czym jest związana długość waszych kroków? (Ze wzrostem).

• Pokaz linijki, miarki krawieckiej.

Linijka, mały dywan.

 

Rodzic mierzy linijką długość małego dywanu.

 

3. Karta pracy, cz. 4, s. 7.

Olek i Ada zastanawiają się, która tasiemka jest dłuższa. Zastanówcie się, jak to sprawdzić.

Kolorowanie tasiemek. Kończenie rysowania kurcząt według wzoru. Kolorowanie trzeciego

kurczęcia, licząc od prawej strony.

 

4. Karta pracy, cz. 4, s. 8.

Kolorowanie tak samo puzzli ze zdjęciami dorosłych zwierząt i ich dzieci. Nazywanie mam

i ich dzieci. Czytanie całościowe nazw zwierząt przedstawionych na zdjęciach (5-latki) lub

samodzielne (6-latki). Naklejanie ich zdjęć w odpowiednich miejscach.

 

5. Karta pracy Sześciolatki, s. 68.

Czytanie tekstu indywidualnie przez dzieci. Odszukiwanie zdjęć zwierząt i naklejanie ich w odpowiednich miejscach.

 

6. Zapoznanie z wybranymi popularnymi przysłowiami, których bohaterami są zwierzęta; wyjaśnienie ich znaczenia.

 

• Gdyby kózka nie skakała, toby nóżki nie złamała.
• Zapomniał wół, jak cielęciem był.
• Koń ma cztery nogi i tak się potyka.
• Pasuje jak wół do karety.
• Nie kupuj kota w worku.

 

• Rytmizowanie wybranego przysłowia; ilustrowanie go ruchem według pomysłów dzieci.

 

7. Karta pracy, cz. 4, s. 9.

Oglądanie obrazka, odszukiwanie na nim śladów zwierząt. Łączenie obrazków zwierząt z ich

śladami. Czytanie z nauczycielem (lub samodzielnie) nazw zwierząt. Naklejanie zdjęć zwierząt w odpowiednich miejscach.

 

8. Zabawa rozwijająca poczucie rytmu –

Dzieci słuchają zagadek Bożeny Formy, które recytuje Rodzic Powtarzają kilka razy za Rodzicem kolejne wersy wybranej zagadki w nadanym przez Rodzica rytmie. Rodzic recytuje zagadki, dzieci rytmicznie wykonują ustalone gesty. Dzieci recytują, równocześnie wykonując ustalone gesty:

 

Lubi głośno gdakać,               naprzemiennie klaszczą, uderzają w swoje kolana

kiedy zniesie jajko.                 (cała zagadka),

Każdy wie, że jest stałą

kurnika mieszkanką.

(kura)

 

Zakręcony ogonek,                 wykonują naprzemiennie cztery uderzenia dłońmi

śmieszny ryjek ma                  o podłogę, cztery razy klaszczą (cała zagadka),

„Chrum, chrum – głośno woła –

kto jedzenie da?”

(świnka)

 

Na przykład łaciate,               przechodzą do pozycji stojącej,

w oborze mieszkają.               wykonują cztery uderzenia o kolana,

Pasą się na łąkach,                 wykonują obrót wokół siebie,

zdrowe mleko dają.                 wykonują cztery klaśnięcia,

(krowy)

 

Nie pieje, nie gdacze,              maszerują w miejscu,

tylko głośno kwacze.

Po stawie pływa.                    wykonują ruchy naśladujące pływanie,

Jak się nazywa?

(kaczka)

 

Grzebień ma na głowie,                       przechodzą do siadu na piętach, wykonują naprzemienne   uderzanie:

swoim głośnym pianiem                      raz w swoje kolana, następnie w kolana kolegi (cała zagadka)

wszystkich wczesnym rankiem                                                                                

budzi na śniadanie.

(kogut)

 

9. Karta pracy Pięciolatki s. 69.

Rysowanie drogi kury do kurcząt.

 

10. Karta pracy Sześciolatki, s. 69.

Czytanie zadań. Wpisywanie odpowiednich liczb.

 

11. Kolorowanka wodna – Kura i kurczątka.

Dla dziecka: wyprawka (teczka), kolorowanka wodna Kura i kurczątka, pędzelek, kubeczek z wodą.

 

 

14.04.2020r. Wtorek   /Uparty kogut/

Cele główne
• rozwijanie mowy
• poznawanie zwierząt z wiejskiego podwórka,
• rozpoznawania i nazywanie nowopoznanych liter,
• rozwijanie umiejętności analizy i syntezy słuchowej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• wypowiada się zdaniami rozwiniętymi,
• rozpoznaje i nazywa wybrane zwierzęta z wiejskiego podwórka,
• rozpoznaje i nazywa poznane litery,
• rysuje po śladach rysunków.

 

1.  Słuchanie piosenki „Bo na wsi”

Odpowiadanie na pytania:

• Jakie zwierzęta można spotkać na wsi? Co nam dają te zwierzęta?
• Jak wygląda życie na wsi, co tam można robić?

 

2.  Karta pracy, cz. 4, s. 3.
Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie po śladzie drogi kury do kurnika.

 

3.   Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby „Uparty kogut”.
Książka- Opowiadania (s. 62–65) Dzieci słuchają opowiadania, oglądają ilustracje.

Rodzina Ady i Olka wybrała się do cioci na wieś. Wszyscy byli zachwyceni celem podróży.
Tylko mama wydawała się trochę zakłopotana i lekko zaniepokojona.
– Nie pamiętam, kiedy ostatnio byłam na wsi. Chyba bardzo dawno temu. Czy będą tam wszystkie wiejskie zwierzęta? – wypytywała tatę.
– Oczywiście, jak to w gospodarstwie. Będą krowy i cielęta. Świnie i prosięta. A zamiast koni i źrebiąt – dwa traktory. Traktorów chyba się nie obawiasz? – spytał żartem tata.
Mama tylko się uśmiechnęła. – Oczywiście. Nawet rogaty baran mnie nie wystraszy. Jestem supermamą.
– Będą też kury, gęsi, kaczki, indyczki. Zgroza – ciągnął tata żartobliwym tonem.
Samochód wjechał na podwórko. Ada i Olek pierwsi przywitali się z ciocią i wujkiem i natychmiast zaczęli się rozglądać za zwierzętami.
– Lola ma szczeniaki! Mogę się z nimi pobawić? – spytał Olek i już był przy kudłatej kundelce i czwórce jej szczeniąt. Ada nie mogła do niego dołączyć, ponieważ ma uczulenie na sierść. Wybrała się więc na spacer po podwórku.
– Ko, ko, gę, gę, kwa, kwa – witały ją kury i kurczęta, gęsi i gąsięta, kaczki i kaczęta. Ada
z powagą odpowiadała im: „dzień dobry”, „witam państwa”, „przybijemy piątkę?”.
– Ojej, jaka piękna kózka! – Ada usłyszała zachwycony głos mamy.
– To koźlątko. Ma zaledwie kilka dni – powiedział wujek.
– Prześliczny maluszek – stwierdziła z podziwem mama.
Koźlątko nie poświęciło mamie uwagi, za to kury podniosły wielki krzyk na jej widok. Obgdakały ją z każdej strony… i sobie poszły. Został jedynie kogut. Wbił wzrok w barwną sukienkę mamy w duże czerwone koła i patrzył jak zauroczony.
– Lubi czerwony kolor – stwierdziła z zadowoleniem mama.
– Hm, obawiam się, że wręcz przeciwnie – powiedział tata.
Kogut nastroszył pióra i nieprzyjaźnie zatrzepotał skrzydłami.
– Nie przepada za czerwonym. Kiedyś wskoczył mi na głowę, bo byłam w czerwonym kapeluszu – powiedziała ciocia. – Ale to zdarzyło się tylko raz – dodała uspokajająco.
Po chwili wszyscy z wyjątkiem mamy zapomnieli o kogucie. Uparte ptaszysko nie odstępowało jej na krok.
– Idź sobie – odpędzała go, jednak kolor czerwony na sukience przyciągał uparciucha jak magnes.
– Nie bój się, mamo – Ada dodała mamie otuchy.
– Dam sobie radę. – Mama bohatersko przeszła między kaczkami, kurami, minęła nawet gąsiora, ale gdy spojrzała za siebie, ponownie ogarnął ją niepokój. Kogut wciąż był tuż-tuż i wojowniczo stroszył pióra.
– Bywa uparty jak oślątko – westchnęła ciocia. – Wracaj do kurnika, uparciuchu.
– No właśnie! – powiedziała stanowczo mama.
Obie, mama i ciocia, weszły do domu. Niezadowolony kogut grzebnął pazurem i wrócił do kurnika. Tymczasem tata z wujkiem założyli na głowy kapelusze z siatką na twarz i poszli zajrzeć do uli w sadzie.
Ada unikała pszczół od czasu, gdy minionego lata została użądlona w stopę. Wolała przechadzać się pośród żółtych kaczuszek, które nie żądlą i są mięciutkie. Nawet nie zauważyła upływu
czasu. Zbliżała się właśnie pora dojenia krów, więc ciocia poszła przygotować dojarki. Olek wciąż bawił się ze szczeniętami, a tata i wujek zapomnieli o wszystkim, tak bardzo zajęli się sprawdzaniem pszczelich uli. Znudzona mama postanowiła do nich dołączyć. Jednak żeby dotrzeć do furtki prowadzącej do sadu, musiałaby przejść obok kurnika. Co będzie, jeśli kogut ją zobaczy? Wolała tego uniknąć. Postanowiła przechytrzyć nieprzyjaznego ptaka i przedostać się do sadu przez płot. Jakież było zdziwienie Ady, gdy zobaczyła mamę wspinającą się na ogrodzenie. Pokonanie płotu, kiedy ma się na sobie odświętną sukienkę, nie jest łatwe, jednak mamie się to udało. Co
prawda w rajstopach poleciało oczko, a sukienkę lekko rozdarła, ale kto by się tym przejmował.
– Oczko ci ucieka, łap je! – zażartował tata na widok żony.
– To nic takiego. Wykiwałam koguta – powiedziała szeptem, zadowolona z siebie mama.
Chwilę później Ada zobaczyła koguta, który bez trudu przefrunął nad płotem i wylądował w sadzie.

Próba odpowiedzi na pytania do opowiadania:
− Czy mama Olka i Ady była wcześniej na wsi?
− Z kim bawił się Olek?
− Co robiła Ada?
− Jaki ptak zainteresował się mamą? Dlaczego?
− Czym zajęli się tata z wujkiem?
− Jak mama przechytrzyła koguta? Czy jej się to naprawdę udało?

 

4.   Poruszajmy się przy piosence

 

Zabawa „Jakie jest zwierzę?”
Rodzic pyta: Jaki (jaka) jest…? – podając nazwę zwierzęcia, a dziecko wymyśla określenia. Np.
Jaka jest kura? (mała, głośna…)
Jaki jest kogut? (szybki, głośny…)
Jaka jest kaczka? (spokojna, powolna…)
Jaka jest krowa? (duża, łagodna, spokojna…)
Jaki jest koń? (duży, szybki, groźny…)

5.  Karty pracy, cz. 4, s. 4–5.
Nazywanie zwierząt, które grupa Ady zobaczyła na wsi w gospodarstwie agroturystycznym. Odszukiwanie zwierząt znajdujących się w pętlach na dużym obrazku.

 

6.   Odkrywanie litery ż, Ż: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.

(dzieci przy pomocy rodzica rozwiązują zadania z tablicy demonstracyjnej)

Karta pracy Pięciolatki, s. 68.
Określanie, co przedstawia obrazek. Podawanie pierwszej głoski z jego nazwy. Rysowanie po śladach rysunków. Podawanie głosek, jakimi rozpoczynają się słowo żubr i nazwy rysunków. Zaznaczanie liter ż, Ż w wyrazach.

Karty pracy Sześciolatki, s. 64–67.

7.   Swobodne zabawy ruchowe na świeżym powietrzu.

8.   Zabawa „Wiejskie podwórko”

Rodzic mówi:
Wyobraźcie sobie, że nasz pokój jest wiejskim podwórkiem. Jest wieczór i zbliża się pora karmienia zwierząt. Krowy czekają na świeżą trawę, zaś kaczki na owies. Ale krowy chcą jeść wspólnie z innymi krowami, a kaczki – wspólnie z innymi kaczkami. Dlatego każde zwierzę
musi znaleźć swoją grupę. Możecie sami zdecydować, czy wolicie być krową, czy też kaczką. Nie mówcie nikomu, jakie zwierzę wybraliście. Krowa potem powie „muu”, a kaczka „kwa”. Ponieważ na podwórku jest już ciemno, zamknijcie wszyscy oczy i chodźcie jak krowa lub kaczka,
mucząc przy tym lub kwacząc. Gdy spotkacie dziecko, które wydaje taki sam dźwięk jak wy, stańcie obok niego. Musicie trzymać się razem, a ponadto nie przestawać muczeć i kwakać. Wtedy pozostałe dzieci będą was mogły łatwiej odnaleźć. Na zakończenie wszystkie krowy utworzą jedną grupę, a kaczki – drugą. Obie grupy już się odnalazły i teraz nadszedł czas posiłku.
(Rodzic uważnie obserwuje poszukiwania zwierząt i w razie potrzeby pomaga)

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Wszystkim Rodzicom i Kochanym Dzieciom z naszej grupy, życzymy – aby ten okres Zmartwychwstania Pańskiego był pełen radosnych, spokojnych dni, przepełnionych wiarą, nadzieją i miłością. Niech nie zabraknie czasu na refleksję, budowanie więzi z bliskimi i wspólną zabawę.

ŚWIĘTUJCIE I BĄDŹCIE ZDROWI!

Izabeta Trepa, Renata Januszewicz

 

 

Aktywności na najbliższy tydzień 06.04.2020r. – 10.04.2020r.

Temat kompleksowy – Wielkanoc

10.04.2020r. Piątek   /Śmigus – dyngus/

Cele główne
• rozwijanie mowy,
• zapoznanie ze zwyczajem polewania wodą,
• zapoznanie z symbolami Świąt Wielkanocnych i ich znaczeniem.

Cele operacyjne
Dziecko:
• wypowiada się zdaniami rozwiniętymi,
• wie na czym polega zwyczaj polewania się wodą w drugi dzień świąt,
• zna symbole Świąt Wielkanocnych i ich znaczenie.

 

1. Karta pracy, s. 78.

Rysowanie po śladach, bez odrywania kredki od kartki. Kolorowanie rysunku jajek.

2. Kolorowanie rysunku koszyczka wielkanocnego.

Wyprawka (teczka), karta K, kredki, mazaki.

3. Słuchanie wiersza Władysława Broniewskiego Śmigus.

Śmigus! Dyngus! Na uciechę

z kubła wodę lej ze śmiechem!

Jak nie kubła, to ze dzbana,

śmigus-dyngus dziś od rana!

Staropolski to obyczaj,

żebyś wiedział i nie krzyczał,

gdy w Wielkanoc, w drugie święto,

będziesz kurtkę miała zmokniętą.

• Rozmowa na temat wiersza.

− Co to jest śmigus-dyngus?

− Co to znaczy staropolski obyczaj?

− Kiedy obchodzi się śmigus-dyngus?

 

• Wyjaśnienie, jak rozumiany był ten zwyczaj dawniej.

Kiedyś były to dwa różne obyczaje wielkanocne. Jednym z nich był dyngus, który polegał

na tym, że młodzież chodziła po domach i zbierała datki w postaci jajek, wędlin, ciast

itp. Śmigus natomiast miał odmienny charakter i polegał na uderzeniu na szczęście rózgą

wierzbową z baziami. Rózga ta była wcześniej święcona w Niedzielę Palmową.

4. Karta pracy, s. 79.

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Ozdabianie rysunków jajek według wzoru (rytmu) z poprzedniej karty.

5. Karta pracy, s. 80.

Rysowanie pisanki po śladzie. Rysowanie po śladach rysunków spirali.

6. Zapoznanie z symbolami Świąt Wielkanocnych i ich znaczeniem.

 7.   Utrwalanie zabaw muzycznych z całego tygodnia.

 

09.04.2020r. Czwartek   /Potrawy z jajek/

Cele główne
• poznawanie budowy i właściwości jajka,
• zapoznanie z ciekawostkami nt pisanek,
• przygotowanie prostych potraw z jajek.

Cele operacyjne
Dziecko:
• wymienia z czego zbudowane jest jajko; wie jak można rozróżnić surowe od ugotowanego,
• wie jak bawiono się pisankami i do czego ich używano,
• wykonuje proste potrawy z jajek.

1. Karta pracy, s. 76.

Oglądanie obrazka koszyczka wielkanocnego. Zaznaczanie kolejności jego przygotowania kropkami (5-latek) lub liczbami (6-latek). Kończenie ozdabianie jajka według wzoru.

 

2. Zabawy badawcze – Wokół jajka.

• Zabawa badawcza – Poznajemy budowę jajka.

Dwa jajka – z tym, że jedno jest ugotowane, a drugie – surowe.

• Dzieci oglądają jajka wypowiadają się na temat ich kształtu, kolorystyki; podają przykłady zwierząt, które wykluwają się z jajek.
• Rodzic rozbija przed dzieckiem jajko, oglądają jego zawartość; nazywają poszczególne części składowe: skorupka, białko, żółtko.

Rodzic zwraca uwagę na zarodek i wyjaśnia dziecku, że kurczątka wykluwają się z jajek, w których są zarodki.

• Rodzic pokazuje dziecku dwa jednakowe jajka. Prosi, aby się zastanowiły, po czym można poznać, że jedno z nich jest surowe, a drugie gotowane. Dzieci podają swoje propozycje.
• Następnie Rodzic wprawia w ruch obrotowy oba jajka. Dzieci obserwują ich ruchy i określają, które z nich kręci się szybciej.

• Przykładowy krótki filmik obrazujący opisaną wyżej sytuację badawczą

• Rozbijają jajko i sprawdzają, czy miały rację.

Jajko surowe obraca się tylko przez chwilę, a potem się zatrzymuje. Powodem jest jego płynny środek, który porusza się wewnątrz skorupki w różne strony, co hamuje szybkie poruszanie się jajka.

 

3. Zabawa badawcza – Jajka i woda.

Jajka surowe, jajka ugorowane, dwie szklanki, sól, łyżka.

• Dziecko bada zachowanie w wodzie jajka surowego i jajka ugotowanego – wkłada je kolejno do przezroczystych naczyń z wodą. Obserwują ich zachowanie.
• Do wody w przezroczystym naczyniu wkładają surowe jajko i dosypują stopniowo sól (około 10–12 łyżek soli). Obserwują, co dzieje się z jajkiem. (Jajko z soloną wodą w szklance powinno unieść się ku górze).
• Przykładowy filmik ilustrujący powyższy eksperyment zachęcamy do obejrzenia oraz wykonania go w domu 

 

4. Poznanie ciekawostek na temat pisanek.

Uważano, że pisanki mają magiczną moc, dlatego np. dotykano nimi grzbietów bydła, aby było zdrowe i płodne, toczono je wzdłuż zagonów oziminy, żeby zapewnić sobie dobry urodzaj. Były one darem, który miał zapewnić obdarowanej osobie wszelką pomyślność (także w sprawach sercowych). Pełniły one rolę wykupu w obrzędach wielkanocnych, np.: dyngusa, chodzenia z barankiem lub kurkiem. Panna mogła dostać pisankę czekoladowo-marcepanową z pierścionkiem zaręczynowym w środku. Ludzie bogaci obdarowywali się drogimi pisankami, ze złota, przyozdobionymi szlachetnymi kamieniami. Francuski jubiler P. C. Fabergé wykonał takie drogie pisanki na zamówienie cara Rosji. Pisanki służyły do zabawy zwanej taczanką. Turlało się po stole malowane jaja, zderzając je ze sobą. Wygrywała ta osoba, której pisanka się nie potłukła.

 

5. Zabawa ruchowa z elementem turlania – Rozsypane pisanki.

Dzieci są pisankami. Delikatnie turlają się po podłodze w różnych kierunkach, zwracając uwagę na zachowanie zasad bezpieczeństwa.

 

6. Wiosenna gimnastyka

Wiosenna gimnastyka

 

7. Karta pracy, s. 77.

Kolorowanie koszyczka zgodnie z kolorami kropek. Dzielenie nazw zdjęć na sylaby lub na głoski. Rysowanie pod każdym zdjęciem odpowiednią liczbę kresek, odpowiadajacą liczbie sylab (lub głosek).

 

8. Rodzinne zabawy ruchowe na świeżym powietrzu

• Marsz z gazetą.

Potrzebna będzie gazeta dla dziecka i rodzica.

Rodzic demonstruje ćwiczenia z gazetą. Maszerują razem po ogrodzie i naśladują ruchy Rodzica

• Marsz z gazetą przyciskaną brodą do klatki piersiowej.
• Marsz z gazetą przyciskaną uchem do lewego barku, a następnie – do prawego barku.
• Marsz z gazetą położoną na otwartej prawej dłoni, następnie – na lewej dłoni.
• Podskoki w przód z gazetą trzymaną między kolanami.
• Marsz z gazetą położoną na głowie.
• Zabawa zręcznościowa – Szybko i ostrożnie.

Koszyki na jajka, dla każdego członka rodziny biorącego udział w zabawie: łyżka, jajko ugotowane na twardo.

Każdy otrzymuje łyżkę i jajko ugotowane na twardo. Uczestnicy ustawiają się w rzędach w odległości wcześniej ustalonej stoją koszyki na jajka.

Na sygnał uczestnicy przenoszą swoje jajka na łyżkach i ostrożnie odkładają je do koszyków, aby się nie stłukły.

Wygrywa ten kto jako pierwszy przeniesie jajko w całości do koszyczka.

 

Miłej zabawy !

 

 

08.04.2020r. Środa   /Koszyczek dobrych życzeń/

Cele główne
• Kształtowanie poczucia rytmu,
• tworzenie akompaniamentu do zwrotek,
• rozwijanie sprawności manualnej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• porusza się rytmicznie przy muzyce,
• wykonuje akompaniament do zwrotek piosenki,
• wykonuje papierowy koszyczek wielkanocny.

 

1. Zabawa Ciepło, zimno, pod hasłem: Szukamy jajka.

Jajko ugotowane na twardo.

Dziecko szuka jajka ugotowanego na twardo, które zostało ukryte w pokoju. Rodzic naprowadza szukającego na ukryty przedmiot, stosując określenia: ciepło, cieplej, najcieplej, gorąco, zimno, zimno, najzimniej.

 

2. Zabawa ruchowa przy muzyce Modesta Musorgskiego Taniec kurcząt w skorupkach.

Dzieci zamieniają się w kurczątka, które przy nagraniu muzyki wykluwają się z jajek i wyruszają zwiedzać świat. Dzieci ruchami ciała, mimiką i głosem najpierw naśladują kurczątka zwinięte w jajeczku, następnie wolno zaczynają się poruszać, prostują się, wyciągają łapki i głowy – wykluwają się ze skorupek. Potem wyruszają w drogę, która prowadzi pod górę. Idąc, kołyszą się na boki. Następnie turlają się z górki i trafiają do kurnika, gdzie czeka na nie mama kwoka z pysznym śniadankiem.

3. Karta pracy, s. 73.

Rysowanie po śladach rysunków drugich połówek pisanek. Rysowanie po prawej stronie karty takich samych pisanek, jakie są po lewej stronie.

4. Ćwiczenie oddechowe- Dmuchana rękawiczka

5. Zagadki dotykowe – Co ukryłam w pudełku?

Przedmioty związane z Wielkanocą, apaszka do zasłonięcia oczu.

Rodzic wyjmuje z pudełka przedmioty związane z Wielkanocą. Dziecko z zasłoniętymi oczami odgaduje, co otrzymuje do rąk, np. koszyczek, baranka, zajączka, bazie, jajko, serwetkę.

 

6. Ćwiczenie spostrzegawczości

• Dzieci szukają jakie literki zakryły pisanki.

 

• Dzieci szukają takich samych pisanek, następnie wpisują ich liczbę w kratkach.

7. Wykonanie pracy Koszyczek wielkanocny.

Wyprawka (teczka), karta 3, klej, nożyczki, piórka.

• Wypychanie z karty pracy formy koszyczka i uchwytu.
• Składanie i sklejanie koszyczka według instrukcji.
• Doklejanie we właściwym miejscu uchwytu.
• Doklejanie kurczakom piórek na czubkach głów.

Do gotowego koszyczka można włożyć pisankę.

 

8. Zabawy na świeżym powietrzu

• Zabawa ruchowa z wykorzystaniem rymowanki (według Małgorzaty Markowskiej).

Dziecko stoi przed Rodzicem, ćwiczą pod dyktando wypowiadanej przez niego rymowanki.

Ręce w przód,

ręce w gorę,

i podskokiem aż pod chmurę.

Ręce w dół,

ręce w bok,

nogi wykonują skok.                          (Wykonują podskok obunóż w miejscu).

Wszyscy ćwiczą bez wyjątku,             (Maszerują w miejscu).

zaczynamy od początku.                     (Maszerują w miejscu).

 

9. Karta pracy, s. 74.

Przedstawienie sytuacji na obrazkach za pomocą liczmanów. Układanie zadań. Słuchanie

zagadek. Rozwiązywanie ich.

 

10. Karta pracy, s. 75.

Zaznaczanie kropkami (5-latek) lub liczbami (6-latek) kolejności zdarzeń w historyjce. Opowiadanie historyjki. Kończenie rysowania kurczątek według wzoru.

 

 

 

07.04.2020r. Wtorek   /Liczenie pisanek/

Cele główne
• Przeliczanie i dodawanie w zakresie dziesięciu,
• poznawanie różnych pisanek,
• rozwijanie sprawności fizycznej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• liczy, dodaje w zakresie dziesięciu,
• wie że pisanki mogą być różne,
• aktywnie uczestniczy w ćwiczęniach gimnastycznych.

 

Dla miłośników kodowania!!         

WIELKANOCNE KODODWANIE (zajączek i kurka)

https://drive.google.com/file/d/1dRdkCZWAvZ-9sXoepalipvljLCGRl2xV/view

 

1. Słuchanie piosenki „Koszyczek dobrych życzeń” (sł. i muz. Krystyna Gowik)

1. Siedzi biały cukrowy baranek w wielkanocnym koszyku,

a z barankiem gromada pisanek – dużo śmiechu i krzyku.

Dwie kiełbaski pachnące są, sol i pieprz, by był pyszny smak.

Dziwi się biały baranek: „O! Kto to wszystko będzie jadł?”

 

Ref.: Mama, tata, siostra, brat – każdy coś z koszyczka zjadł,

a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.

Gdy życzenia złożyć chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!

I życz szczęścia, pomyślności, a na święta dużo gości!

 

1. Dawno temu prababcia tak samo koszyk przygotowała.

Był baranek i dużo pisanek, i kiełbaska niemała.

Ja to dobrze już teraz wiem, że koszyczek przemienia świat,

lecz babcia z dziadkiem dziwili się: kto to wszystko będzie jadł?

 

Ref.: Mama, tata…

 

III. Kiedyś ja przygotuję koszyczek, aby spełniał życzenia.

Od pisanek kolory pożyczę, od baranka marzenia.

I tak zawsze już będzie wciąż, że w koszyczku pyszności są,

a mamy i babcie, i ciocie też z życzeniami dają go.

 

Ref.: Mama, tata…

 

2. Kolorowanka wodna – Pisanka.

Wyprawka (teczka), kolorowanka wodna – Pisanka, pędzelek, kubeczek z wodą.

 

3. Czytanie całościowe nazw zdjęć.

Potrzebna będzie wyprawka (teczka), karta G: zdjęcia: pisanki, palmy, baby, mazurka, baranka; karta O: napisy: pisanka, palma, babka, mazurek, nożyczki.

• Dzieci wycinają potrzebne zdjęcia i napisy. Czytają z Rodzicem nazwy. Wskazują je na zdjęciach.
• Dzieci mówią, jakie zdjęcie pozostało. Opisują, co ono przedstawia.

 

4. Sześciolatki, s. 62–63.

• Liczenie figur po lewej stronie i po prawej stronie. Porównywanie ich liczby, wpisywanie odpowiednich liczb i znaków.
• Wykonywanie działań samodzielnie lub z pomocą Rodzica wpisywanie odpowiednich liczb.

 

5. Teraz czas na zabawę matematyczną, ciekawe czy potrafisz policzyć ile jest palców? Miłej zabawy!         Kliknij — –>   Zabawa matematyczna – Policz palce.

 

6. Może troszkę się poruszamy?

 

 

 

06.04.2020r. Poniedziałek   /Gipsowe pisanki/

Cele główne
• rozwijanie mowy
• poznawanie zwyczajów wielkanocnych,
• rozpoznawania i nazywanie nowopoznanych liter,
• rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• wypowiada się zdaniami rozwiniętymi,
• wymienia zwyczaje związane z Wielkanocą,
• rozpoznaje i nazywa poznane litery,
• rysuje po śladach rysunków

 

Krótka zabawa na rogrzewkę

 

Słuchanie piosenki „Są takie święta”

Są takie święta raz do roku,
co budzą życie, budzą czas.
Wszystko rozkwita w słońca blasku
i wielka miłość rośnie w nas.
Miłość do ludzi, do przyrody
w zielone każdy z wiosną gra.
Już zima poszła spać za morza
a w naszych sercach radość trwa.

Ref. Kolorowe pisanki przez dzieci malowane,
pierwsze bazie, pierwiosnki, bratki wiosna nam śle.
Białe z cukru baranki jak zaczarowane,
małe, żółte kurczątka, zniknął cały już śnieg.
W piecu rosną sękacze, baby wielkanocne
I mazurek „filutek”, spójrzcie tam pierwszy liść.
Według starej recepty babcia barszcz ugotuje,
przyjdzie cała rodzina na te święta już dziś.

 

 

Symbole Świąt Wielkanocnych

 

Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej „Gipsowe pisanki”.
Książka – Opowiadania s. 58–61.

Zbliżały się święta wielkanocne. Rodzina Ady i Olka zwykle spędzała je razem z babcią i dziadkiem. Niestety, tydzień wcześniej dziadek zagapił się na przelatującego bociana i złamał prawą rękę.
– Ojej! Biedny dziadek. Nie będzie mógł malować z nami pisanek – stwierdziła smutno Ada.
– Nie martwcie się, wymyślimy dziadkowi jakieś zajęcie – odpowiedziała babcia, biegnąc
po ścierkę, bo dziadek rozlał herbatę. Posługiwanie się lewą ręką nie wychodziło mu najlepiej.
Wszyscy zgodzili się, by spędzić Wielkanoc w domu babci i dziadka, a potem wspólnie ustalili plan przygotowań do świąt.
Ada i Olek mieli zrobić pisanki.
Mama miała czuwać nad całością i robić kilka rzeczy naraz, bo była wspaniałym organizatorem.
Tata miał wspomóc mamę w zakupach, sprzątaniu i przygotowaniu potraw. Jego specjalnością były pieczeń, sałatka jarzynowa i sernik. Tata był też specjalistą od mycia okien i robił to szybko i sprawnie, pogwizdując przy tym jak skowronek.
Zadaniem babci były dekoracje i przygotowanie świeżych kwiatów.
Dziadek… Dziadek miał za zadanie leżeć i odpoczywać, bo „musi się oszczędzać”. Tak
stwierdziła babcia.
Wszyscy zabrali się do pracy. Dzieci z pomocą mamy ugotowały jajka na dwa sposoby:
część w łupinach cebuli, część w wywarze z buraków. Cebulowe jaja miały kolor brązowy, a buraczane – różowy.
– Takie pisanki nazywają się kraszanki – wyjaśniła mama. – Możemy pokolorować je we
wzorki cienkim białym pisakiem lub wydrapać na nich wzorki.
– Wtedy będą drapanki – dodała babcia.
– A czy wiecie, jak zabarwić jajka na kolory żółty, zielony lub czarny? – zapytał dziadek.
– Pomalować farbami plakatowymi – odpowiedział Olek.
– A gdybyście nie mieli farb?
– Hm, to nie wiemy…
– Kolor zielony uzyskamy z liści pokrzywy, a czarny z owoców czarnego bzu lub łupin orzecha włoskiego. Aha! Żółty – z suszonych kwiatów jaskrów polnych. Wystarczy dorzucić je do wody i ugotować w niej jajka.
Babcia mrugnęła do wnuków i po chwili przyniosła im kwiaty narcyzów. Miała też przygotowaną, samodzielnie wyhodowaną rzeżuchę. Zrobiła z niej piękne dekoracje. Wyglądały jak małe łączki, a na nich siedziały żółte kurczaczki zrobione z papieru.
Z ogrodowej szklarni babcia przyniosła pachnące hiacynty w doniczkach i pęki białych tulipanów. Przygotowała też biały obrus. W wazonach stały kosmate bazie, nazywane przez Adę „szarymi kotkami”.
Kiedy okna lśniły już czystością, tata zabrał się do pieczenia sernika.
– A czy wiecie, że można upiec sernik z dodatkiem ziemniaków? – zapytał dziadek.
– Coś ty, dziadku! Przecież sernik robi się z sera, masła i jajek – zauważyła Ada.
– A nieprawda! Moja mama piekła pyszny sernik z dodatkiem kilku ugotowanych ziemniaków. Oczywiście twarogu było dwa razy więcej, ale te ziemniaki nadawały sernikowi puszystości. Wszystkie sąsiadki przychodziły do mamy po przepis.
– Oj, to muszę ci taki upiec, kochanie – powiedziała babcia.
– Sam ci upiekę taki sernik, ale bez gipsu – odparł dziadek.
– Sernik z gipsem byłby za twardy – roześmiał się tata. – Ale skoro zachwalasz ten przepis,
to zaraz dodam do sernika jednego ziemniaka, bo akurat mam za dużo do sałatki.
Tymczasem mama ugotowała smakowity żurek i zrobiła ciasto na piaskową babę wielkanocną. Ada i Olek nie mogli się doczekać, kiedy pójdą poświęcić pokarmy. Z pomocą mamy pięknie przystroili koszyczek, w którym na białej serwetce leżały chleb, jaja, biała kiełbasa, ciasto oraz sól i pieprz. Całość ozdobili zielonymi gałązkami bukszpanu. W pierwszy dzień świąt cała rodzina usiądzie przy świątecznym stole i podzieli się jajkiem, symbolem życia.
– Jutro poszukamy jajek schowanych w ogrodzie – przypomniała sobie Ada. – Zajączek
zawsze przynosi dla nas czekoladowe jajka.
– To nie zajączek, tylko mama – odparł Olek, który nie wierzył w opowieści o zajączku przynoszącym prezenty. – To tylko zabawa.
– A czy wiecie, jak bawiono się dawniej na Wielkanoc? – ożywił się dziadek. – Ulubioną zabawą było uderzanie o siebie dwoma jajkami, a zwyciężał ten, którego jajko nie zostało rozbite.
– Ojej! To dopiero była jajecznica! – zachichotała Ada.
– Dawniej chodzono po wsi z kogutem, który był symbolem urodzaju. Później prawdziwe ptaki zastąpiły kogutki gliniane lub drewniane.
– A śmigus-dyngus też był? – zapytał Olek.
– Był, ale nie mówiono dyngus, tylko wykup. Chłopcy chodzili po wsi i w zamian za śpiew domagali się zapłaty, czyli wykupu w postaci pisanek, słodyczy albo pieniędzy.
– Dziadku, jak ty dużo wiesz – zachwycił się Olek.
– Dziadek nam pomaga we wszystkim! – dodała Ada. – A przecież ma złamaną rękę.
– Może w nagrodę namalujemy dziadkowi pisanki na gipsie? – zaproponował Olek.
I tak też zrobili. Gips dziadka wyglądał naprawdę świątecznie.
– Kochani – powiedział zadowolony dziadek. – Mam do was wielką prośbę. Sernik się piecze, babka piaskowa rośnie, a jajka są pokolorowane. Usiądźmy w ogrodzie, popatrzmy w niebo i pomyślmy o tym, co jest najważniejsze.
– O czym, dziadku?
– Jak to o czym? O życiu i o miłości – odpowiedział dziadek i podrapał się lewą ręką.

Próba odpowiedzi na pytania:

− Gdzie rodzina Olka i Ady spędziła Wielkanoc?
− Co się stało dziadkowi? Dlaczego?
− Jakie zadania mieli do wykonania podczas przygotowań do świąt Olek i Ada, rodzice i dziadkowie?
− Czym babcia ozdobiła stół?
− Jakie rady dawał dziadek?
− Czy tata i mama wywiązali się z zadań?
− Co według dziadka jest najważniejsze?

 

Zabawa „Hyc, tup, klap” przy muzyce

 

Odkrywanie litery F, f : małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.

(dzieci przy pomocy rodzica rozwiązują zadania z tablicy demonstracyjnej)

Karta pracy – Pięciolatki

s. 67.
Opisywanie, co przedstawia obrazek. Określanie pierwszych głosek w słowie farby i nazwach rysunków. Rysowanie po śladach rysunków. Kolorowanie wybranych rysunków. Zaznaczanie liter f, F w wyrazach.
s. 66.
Rysowanie cebuli po śladzie, nie odrywając kredki od kartki.

Karty pracy – Sześciolatki

s. 58–59.
Analiza i synteza słuchowa słowa farby. Budowanie schematu słów Franek i farby.   Uzupełnianie wyrazów: farby, Franek, brakującymi, poznanymi literami.
s. 58–61. 

Nazywanie zdjęć. Rysowanie pod nimi modeli ich nazw. Kolorowanie na niebiesko liter f, F w wyrazach. Czytanie sylab, tekstu. Czytanie wyrazów powstałych z połączenia sylab. Łączenie liter z lukami w wyrazach. Odczytanie powstałych wyrazów. Wodzenie palcem po literze f: małej i wielkiej, pisanej. Pisanie lite f, F po śladach, a potem – samodzielnie.

 

Swobodne zabawy ruchowe na świeżym powietrzu.

 

Wykonanie kolorowej pisanki dowolną techniką, możliwość wyklejenia kolorowymi kulkami plasteliny, kulkami z bibuły itp…. –  wzory pisanek do pobrania i wydrukowania

(źródło: https://mojedziecikreatywnie.pl/2018/03/pisanki-3d-praca-plastyczna/)

Dla chętnych – proponujemy filmik instruktażowy – jak wykonać pisankę 3D rosnącymi farbami

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

 

Aktywności na najbliższy tydzień 30.03.2020r. – 03.04.2020r.

 

Temat kompleksowy – Wiosenne powroty

03.04.2020r. Piątek   /Sąsiad Szpak/

Cele główne
• rozwijanie mowy
• zapoznanie z wyglądem szpaka,
• rozwijanie sprawności fizycznej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• wypowiada się zdaniami rozwiniętymi,
• omawia wygląd i zwyczaje szpaka,
• aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.

 

Zapraszamy na rozgrzewkę przy tańcu „Zygzak”

Karta pracy, s. 69.

Rysowanie po śladach linii – od zdjęć dorosłych ptaków do ich potomstwa. Nazywanie ptaków. Oglądanie piór wybranych ptaków – bociana, wilgi, kukułki, czajki.

• Ćwiczenia słuchu fonematycznego – Co to za ptak?

Rodzic podaje głoski, a dzieci wymyślają nazwy ptaków rozpoczynające się tymi głoskami. Np.

a – albatros; b – bocian; d – dudek; g – gawron; j – jemiołuszka; k – kukułka; m – mewa; o – orzeł; p – pliszka; r – raniuszek; s – sowa; w – wrona.

 

Zapoznanie z wyglądem szpaka.

Dziecko wskazuje na zdjęciu części ciała świadczące o tym, że szpak to ptak. Omawia wygląd szpaka (pióra mieniące się kolorami tęczy, z brązowymi kreskami).

Szpaki są przedsiębiorcze, ciekawskie, towarzyskie. Wszystko robią szybko i zdecydowanie. To mądre ptaki, w gniazdach mają zioła, które chronią je przed pasożytami. Śpiewając, wydobywają różne dźwięki, najczęściej te zasłyszane, np. dźwięki klaksonów samochodów. Każdy z nich ma swoją charakterystyczną pieśń. Zjadają dżdżownice, mrówki i różne robaki z ziemi, spod kamieni. Lubią też dojrzałe owoce, np. czereśnie.

 

• Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby „Sąsiad szpak”

Opowiadania (s. 56– 57)

Olek, Ada i rodzice przyjechali do dziadków w odwiedziny i zostali na cały weekend. Ada była zachwycona. Dostała nowy dzwonek do roweru w kształcie rumianego jabłuszka i musiała go wypróbować. Natychmiast! Jeździła dookoła ogrodu dziadków i dzwoniła zawzięcie. Sprawiało jej to

ogromną radość. Wprawdzie rodzina zatykała uszy, ale co tam. Wreszcie Olek nie wytrzymał.

– Na kogo dzwonisz? – spytał.

– Na przechodniów. Ostrzegam ich, że jadę – odpowiedziała rozpromieniona Ada.

– Ja nie mogę! Tu nie ma żadnych przechodniów – wykrzyknął ogłuszony Olek.

Ada wzruszyła ramionami, jednak wreszcie przestała dzwonić.

– Jak dobrze – westchnęli dziadkowie, rodzice i cztery ogrodowe myszy.

– Cisza, aż dzwoni w uszach – roześmiał się dziadek. – Teraz mogę przedstawić wam nowego sąsiada. – Zaprowadził Adę i Olka w odległą część ogrodu. Tu, na pniu wysokiej brzozy,

powiesił kilka dni wcześniej budkę lęgową dla ptaków. – Zachowajcie ciszę. Wkrótce go zobaczycie – szepnął.

Już po chwili dzieci zauważyły nadlatującego od strony sadu ptaszka. Krótki prostokątny ogon sprawiał, że w locie wyglądał jak czteroramienna gwiazda. Usiadł na gałęzi brzozy, ale z daleka od budki. Dzieci mogły mu się przyjrzeć uważnie. Czarne skrzydła mieniły się w wiosennym słońcu zielenią i fioletem. W ostro zakończonym dziobie trzymał źdźbło zeschłej trawy.

Rozglądał się na wszystkie strony.

Olek i Ada aż wstrzymali oddechy, aby go nie spłoszyć. Ptak upewnił się, że nic mu nie grozi, i przefrunął do budki.

– Rozpoznaliście tego pana? – spytał dziadek.

– Pewnie. To pan szpak – odpowiedział bez wahania Olek.

– Pani szpak też osiedli się w budce? – spytała Ada.

– Oczywiście. Pan szpak wije gniazdo dla pani szpakowej i dla małych szpaczków.

– Będziesz miał bardzo dużo sąsiadów, dziadku – zauważył z uśmiechem Olek.

– Zdaje się, że będą podobnie hałaśliwi jak Ada i jej dzwonek – szepnęła mama, która dołączyła do obserwatorów pracowitego szpaczka.

– Szpet-szpet – zaśpiewał szpak i pomknął szukać materiałów na gniazdo. Wracał do budki

wielokrotnie, przynosił pióra, korę, suche liście, mech, trawę.

– Stara się – zauważyła Ada.

Na to szpak zaskrzypiał jak stare deski w podłodze i jeszcze dodał: – Kuku, kuku!

Olek i Ada zrobili wielkie oczy. Ze zdziwienia, naturalnie. Czyżby pan szpak stracił rozum?

– Zapomnieliście, że szpaki potrafią naśladować różne głosy – przypomniał im dziadek, ubawiony zaskoczonymi minami wnucząt.

Następnego dnia o świcie Ada zerwała się z łóżka z głośnym krzykiem:

– Kradną mój rower!

Wypadła na podwórko w rozpiętej kurtce zarzuconej na piżamę. Za nią wyskoczyli dziadkowie,

rodzice i Olek. Wszystkich obudził wyjątkowo głośny dźwięk dzwonka, który zdobił rower Ady.

Jakież było ich zaskoczenie, kiedy odkryli, że rower stoi bezpieczny w komórce, a jego dzwonek… milczy. Gdy przetarli zaspane oczy, zobaczyli na gałęzi topoli przy oknie pokoju, w którym

spała Ada, pana szpaka. Nowy sąsiad dziadka naśladował dźwięk dzwonka niczym najzdolniejszy artysta. Zdziwił się na widok rodziny w komplecie.

– Miau – miauknął jak kot i odleciał.

– „Miau”, czy to po ptasiemu dzień dobry? – zastanawiała się babcia.

Ada pomyślała, że to coś mniej przyjemnego.

– Przepraszam, panie szpaku – szepnęła w stronę budki.

 

• Próba odpowiedzi na pytania:

− Jak myślicie, dlaczego Ada przeprosiła szpaczka?

− Dlaczego Ada jeździła na rowerze i dzwoniła?

− Kogo przedstawiał dziadek Olkowi i Adzie?

− Gdzie założył gniazdo szpak?

− Jakie odgłosy naśladował szpak?

− Dlaczego Ada myślała, że kradną jej rower?

− Kto głośno naśladował dźwięk dzwonka?

− Jakim dźwiękiem pożegnał szpak rodzinę?

 

Mamy nadzieję, że macie na sobie wygodny strój, zapraszamy na gimnastykę. Ćwicz razem z nami.

Spacer, zabawy na świeżym powietrzu.

• Karta pracy, s. 70–71.

Liczenie żab. Wskazywanie dwóch takich samych par żab. Kolorowanie ich. Wyklaskiwanie podanego rytmu i powtarzanie tekstu za rodzicem. Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie.

 

02.04.2020r. Czwartek   /Wiosenne powroty ptaków/

Cele główne
• rozwijanie mowy,
• Budzenie zainteresowania przyrodą,
• zachęcanie do robienia porządków w swoim otoczeniu

Cele operacyjne
Dziecko:
• wypowiada się pełnymi zdaniami,
• obserwuje przyrodę,
• utrzymuje porządek wokół siebie.

 

Zabawa ruchowa na dobry początek dnia

 

Zachęcamy rodziców do przeczytania dzieciom ciekawostek o ptakach wracających na wiosnę do Polski: https://www.ekologia.pl/srodowisko/przyroda/ptaki-wiosenne-opis-i-zdjecia-wiosenne-ptaki-ciekawostki,20333.html

 

Rozwiązywanie zagadek o ptakach.

Znajdźcie rozwiązanie tych zagadek, o jakich ptakach mowa?

 

Pióra biało-czarne,

buciki czerwone;

uciekają przed nim żabki,

bardzo przestraszone.

kliknij – (bocian)

Wiosną do nas przyleciała

ta ptaszyna czarna, mała.

Murować się nie uczyła,

ale gniazdko ulepiła.

kliknij – (jaskółka)

Już po lesie kuka,

gniazdka sobie szuka.

Jak znajdzie, podrzuca jaja,

niech inni je wygrzewają.

kliknij – (kukułka)

Śpiewa wysoko

piosenki do słonka,

głos ma podobny

do drżenia dzwonka.

kliknij – (skowronek)

 

Zobaczcie drogę ptaków z ciepłych krajów do Polski.

 

Rodzic pokazuje na globusie Egipt – miejsce, gdzie zimują nasze bociany. Potem pokazuje Polskę i rysuje drogę, jaką muszą przebyć bociany wracające do kraju. Pokazuje na globusie, co bociany musiały mijać, wracając do nas.

Próba odpowiedzi na pytania:

− Co robią ptaki, gdy powrócą do kraju?

− Przypomnijcie, na przykładzie wilgi, co się dalej dzieje, gdy ptaki zbudują gniazdo.

− Czy wszystkie ptaki budują gniazda?

 

Zabawa ruchowo-naśladowcza przy piosence „Kto jak skacze?”

 

Karta pracy, s. 67.

Oglądanie zdjęć. Dotykanie ich i mówienie nazw ptaków. Kończenie podanego rytmu – naklejanie odpowiednich zdjęć ptaków, odszukanych wśród naklejek. Łączenie pierwszych głosek z nazw obrazków. Podawanie nazwy ptaka, która powstała.

Wyjście do ogrodu – wiosenne porządki w ogrodzie. Zabawy ruchowe na świeżym powietrzu.

Karta pracy, s. 68. Rodzic (lub dziecko samodzielnie) czyta nazwy ptaków z pierwszego rzędu. Odszukanie w drugim i w trzecim rzędzie takich samych wyrazów. Kolorowanie ich tak samo jak tych we wzorze.

Poruszajmy się! – swobodne pląsy przy muzyce

 

Historyjka obrazkowa Mały wróbel.

Wyprawka (teczka), karta D, nożyczki, klej.

Dziecko wycina obrazki, układają je według kolejności zdarzeń. Potem przykleja na kartkach. Opowiada, co dzieje się na kolejnych obrazkach. Opowiada całą historyjkę. Nadaje jej tytuł.

 

 

01.04.2020r.  Środa   /Wołanie wiosny/

Cele główne
• rozwijanie umiejętności płynnego poruszania się w przestrzeni,
• utrwalenie cech ptasich na postawie wilgi,
• rozwijanie sprawności manualnej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• wymienia cechy wilgi,
• wykonuje pracę plastyczną,
• porusza się rytmicznie.

1. Karta pracy, s. 65.

Wskazywanie na rysunkach: słowika, wróbla, jaskółki, bociana. Kolorowanie rysunków ptaków, które powracają do Polski wiosną. Nazywanie ptaków przedstawionych na zdjęciach. Rysowanie po śladach ramek zdjęć.

2. Karta pracy, s. 66.

Łączenie fragmentów obrazków z dołu karty z odpowiednimi pustymi miejscami na dużym obrazku.

3. Ćwiczenia separacji ruchów.

(Separacja ruchów polega na wprowadzeniu wybranej części ciała w ruch, w sposób niezależny od ruchów innych części ciała)

• Niezależność ruchów rąk tułowia:

prawa ręka poziomo w bok, lewa – pionowo w górę,

prawa ręka poziomo w przód, lewa – pionowo w górę,

prawa ręka poziomo w przód, lewa – pod kątem w górę,

prawa ręka pod kątem w górę, lewa – pod kątem w dół.

• Rozdzielanie ruchów dłoni i palców:

zaciskanie prawej dłoni przy jednoczesnym rozchylaniu lewej, uderzanie czubkami palców obydwu dłoni o blat stołu, na zmianę: wewnętrzną stroną dłoni i zewnętrzną stroną dłoni.

• Rozdzielanie ruchów palców: zaciśnięcie pięści wokół kciuka, unoszenie po jednym placu dłoni opartej palcami o stół.

4. Wskazywanie wilgi wśród zdjęć kilku ptaków powracających do nas wiosną.

• Przypomnienie cech ptasich na podstawie wilgi.

Dziecko ogląda zdjęcie, wskazują części ciała wilgi i je nazywają (skrzydła, dziób, kończyny zakończone szponami, pióra…). Podkreśla, że wilga jest ptakiem, bo ma wszystkie cechy

ptasie. Przypominają (historyjka), że młode wykluwają się z jaj zniesionych w gnieździe.

5. Praca plastyczna Wesoła wilga.

Wyprawka (teczka), karta 18, klej, nożyczki, kredki.

• Wycinanie z karty rysunku wilgi.
• Kolorowanie rysunku według wzoru (fotografia).
• Nacinanie obrazka w zaznaczonych miejscach i składanie go według instrukcji.
• Sklejanie głowy.
• Udekorowanie wykonanymi wilgami kącika przyrody.
• Porządkowanie miejsc pracy.

6. Zabawy na świeżym powietrzu

Zabawa ruchowa – Kto wyżej rzuci?

Woreczek dla dziecka oraz Rodzica. Dziecko i Rodzic trzymają woreczki i stają w rozsypce Na polecenie Rodzica każde rzuca woreczek obiema rękami w górę i patrzy, kto wyżej podrzuci.

7. Karta pracy dla chętnych dzieci.

7. Zabawa relaksacyjna – Ptasie gniazdo.

Klocki, poduszki, odtwarzacz CD, nagranie spokojnej melodii.

Rodzic wraz z dzieckiem buduje na środku pokoju gniazdo z koców i poduszek. Wszyscy siadają w gnieździe. Rodzic prosi dziecko, aby wyobraziło sobie, że są pisklętami. Przy nagraniu spokojnej melodii opowiada, co się zdarzyło.

– Nasze przytulne, ciepłe gniazdo jest bardzo wysoko na drzewie i wiatr kołysze nim delikatnie.

W gnieździe mieszkają mama bocianowa i małe bocianie pisklęta. Wiatr dmie coraz mocniej.

Nagle gniazdo się przewraca, a wy, małe pisklęta, musicie rozłożyć skrzydełka i machać nimi,  aby nie spaść na ziemię. Rozłóżcie szeroko ramiona i latajcie po pokoju, mówiąc: kle, kle, kle… dopóki nie naprawię gniazda i z powrotem was do niego nie przyprowadzę. (Rodzic naprawia gniazdo i przyprowadza do niego jedno pisklę za drugim).

Rodzic kontynuuje opowieść: – Teraz znów siedzimy w naszym ciepłym gniazdku i łagodnie się kołyszemy.

Ojej, nadchodzi burza! Nagle nasze gniazdo znów się przewraca. Rozłóżcie skrzydełka

i latajcie po sali, powtarzając przy tym: kle, kle, kle… Mocno poruszajcie swoimi skrzydełkami, aby stały się silne. Chcę naprawić gniazdo i zanieść do niego wszystkie pisklęta. Teraz znowu możemy wszyscy razem siedzieć w ciepłym domku. Widzę, że moje małe bocianki umieją już latać… Rozwińcie swoje skrzydełka, pofruńcie i przylećcie teraz do gniazda same.

 

 

31.03.2020r.  Wtorek   /Zadania o ptakach/

Cele główne
• dodawanie i odejmowanie w zakresie 10,
• układanie działań do podanych zdań,
• rozwijanie sprawności fizycznej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• dziecko dodaje i odejmuje na konkretach w zakresie 10,
• układa działania z podanych zdań i odczytuje je,
• aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.

1. Karta pracy, s. 63.

Opowiadanie historyjki o wildze. Rysowanie po śladzie drogi kukułki do gniazda wilgi. Odpowiadanie na pytanie o gniazdo kukułki.

2. Karta pracy, s. 64.

Kolorowanie rysunku czajki według wzoru. Czytanie z Rodzicem (lub samodzielnie) nazw części ciała czajki. Rysowanie jajek w każdym polu tak, żeby wszędzie było ich po dziesięć.

3. Z pomocą rodzica wykonaj działania z tablicy demonstracyjnej.

 

4. Rozwiązywanie zadań tekstowych metodą symulacji.

Dziesięć klocków (liczmanów) dla każdego dziecka.

• Na drzewie siedziało 7 wróbli. (Dzieci układają przed sobą 7 klocków). Potem przyleciały jeszcze 3 wróble. (Dzieci dokładają jeszcze trzy klocki). Ile wróbli siedzi teraz na drzewie?

Pięciolatki:

Dzieci liczą klocki i podają ich liczbę, odpowiadając na pytanie.

Sześciolatki:

Dzieci układają działanie:

7 + 3 = 10

i odpowiadają na pytanie.

• Na drzewie było 8 gołębi. (Dzieci układają przed sobą 8 klocków). Przejeżdżający samochód wystraszył je i wszystkie odleciały. (Odsuwają 8 klocków). Ile gołębi pozostało na drzewie?

Pięciolatki:

Dzieci liczą pozostałe klocki i odpowiadają na pytanie.

Sześciolatki:

Dzieci układają działanie:

8 – 8 = 0

i odpowiadają na pytanie.

• W ten sposób dzieci rozwiązują podobne zadania.

Pięciolatki: Karta Pracy s. 65

Kolorowanie jajek.

Sześciolatki: Karta Pracy cz. 2, s. 56–57.

Zapisywanie obliczeń do sytuacji przedstawionych na obrazkach. Czytanie zadań. Wykonywanie do nich ilustracji i zapisywanie obliczeń.

 

5. Poproś rodziców o włączenie gry na poprawienie sprawności w liczeniu. Miłej zabawy J

https://ciufcia.pl/gry-dla-dzieci-starszych/liczby-i-miary/lucznik

6. Ćwiczenia gimnastyczne

Rozwijanie świadomości własnego ciała.

• Wirujący bączek – dzieci ślizgają się w kółko na brzuchu, a następnie na plecach.
• Chowamy się – w siadzie, przyciągają kolana do głowy, chowają głowy; rozprostowują się do pozycji leżącej.

• Gorąca podłoga – biegają z wysokim unoszeniem kolan.
• Na szczudłach – chodzą na sztywnych nogach.
• Ugniatamy podłogę – w leżeniu na plecach, wciskają wszystkie części ciała w podłogę.

/Zdobywanie pewności siebie i poczucia bezpieczeństwa w otoczeniu./

• Przez tunel – dziecko przechodzi między nogami Rodzica.
• Prowadzimy niewidomego – dziecko zamyka oczy, Rodzic staje zwrócony twarzą do niego i podaje mu ręce; prowadzi dziecko z zamkniętymi oczami w różnych kierunkach, a ono się temu poddaje. Potem zamieniają się rolami.
• Całość powtarzamy 2x

7. Relaksacja i odpoczynek przy znanym programie dla dzieci

Domowe przedszkole – Przyleciały bociany

https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,przylecialy-bociany,39687?fbclid=IwAR2AIJ_xcxnbZUE71F8J4N6M1nk-5MES6bPrWYBeplkmcYv6waQusdMPiOQ

 

 

 

30.03.2020r.  Poniedziałek   /Gdzie budować gnaizdo?/

Cele główne
• rozwijanie mowy,
• poznawanie nazw ptaków,
• rozwijanie umiejętności dokonywania analizy i syntezy słów,
• rozpoznawanie i nazywanie poznanych liter,
• rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• wypowiada się zdaniami rozwiniętymi,
• wymienia nazwy ptaków powracających do nas wczesną wiosną,
• dzieli na sylaby i głoski słowa: jajka, Jagoda; układa schematy i modele tych słów,
• rozpoznaje i nazywa poznane litery,
• rysuje po śladach rysunków.

1. Gimnastyka to zabawa – na rozgrzewkę krótki układ taneczny do muzyki  🙂

2. Słuchanie opowiadania Hanny Zdzitowieckiej Gdzie budować gniazdo?

– Nie ma to jak głęboka dziupla! Trudno o lepsze i bezpieczniejsze mieszkanie dla dzieci –

powiedział dzięcioł.

– Kto to widział, żeby chować dzieci w mroku, bez odrobiny słońca – oburzył się skowronek.

– O, nie! Gniazdko powinno być usłane na ziemi, w bruździe, pomiędzy zielonym, młodym zbożem.

Tu dzieci znajdą od razu pożywienie, tu skryją się w gąszczu…

– Gniazdo nie może być zrobione z kilku trawek. Powinno być ulepione porządnie z gliny,

pod okapem, żeby deszcz dzieci nie zmoczył. O, na przykład nad wrotami stajni czy obory –

świergotała jaskółka.

– Sit, sit – powiedział cichutko remiz. – Nie zgadzam się z wami. Gniazdko w dziupli? Na

ziemi? Z twardej gliny i przylepione na ścianie? O, nie! Spójrzcie na moje gniazdko utkane z najdelikatniejszych

puchów i zawieszone na wiotkich gałązkach nad wodą! Najlżejszy wiaterek

buja nim jak kołyską…

– Ćwirk! Nie rozumiem waszych kłótni – zaćwierkał stary wróbel.

– Ten uważa, że najbezpieczniej w dziupli, tamtemu w bruździe łatwo szukać ukrytych

w ziemi owadów. Ba, są nawet ptaki budujące gniazda tylko w norkach, w ziemi albo wprost

na wodzie… Ja tam nie jestem wybredny w wyborze miejsca na gniazdo. Miałem już ich wiele

w swoim życiu. Jedno zbudowałem ze słomy na starej lipie, drugie – pod rynną, trzecie… hm…

trzecie po prostu zająłem jaskółkom, a czwarte – szpakom. Owszem, dobrze się czułem w ich

budce, tylko mnie stamtąd wyproszono dość niegrzecznie. Obraziłem się więc i teraz mieszkam

kątem u bociana. W gałęziach, które poznosił na gniazdo, miejsca mam dosyć, a oboje bocianostwo nie żałują mi tego kącika.

 

• Rozmowa na temat opowiadania.

− Które ptaki rozmawiały o gniazdach?

− Jakie gniazdo zachwalał dzięcioł, a jakie skowronek?

− Jakie gniazdo zachwalała jaskółka, a jakie remiz?

− Co powiedział wróbel na temat gniazd?

− Z czego ptaki robią gniazda?

• Karta pracy, s. 62.

Słuchanie nazw ptaków, oglądanie ich gniazd. Określanie różnic i podobieństw między gniazdami. Kończenie rysowania bocianów według wzoru.

3. Odkrywanie litery (J,j) j: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.

(dzieci przy pomocy rodzica rozwiązują zadania z tablicy demonstracyjnej)

 

• Karta Pracy Pięciolatki, s. 64
• Opisywanie, co przedstawia obrazek.
• Określanie pierwszych głosek w słowie jajka i nazwach rysunków.
• Rysowanie po śladach rysunków.
• Kolorowanie wybranych rysunków.
• Zaznaczanie liter j, J w wyrazach.

 

• Karty pracy Sześciolatki cz. 2, s. 52–55.
• Nazywanie zdjęć.
• Dzielenie nazw zdjęć na głoski.
• Zaznaczanie na niebiesko liter j, J w wyrazach.
• Czytanie sylab, wyrazów i tekstu.
• Rozwiązywanie krzyżówki.
• Czytanie nazw ptaków. Kolorowanie wyrazów – nazw ptaków znanych dzieciom.
• Czytanie wyrazów powstałych z połączenia sylab.
• Wodzenie palcem po literze j – małej i wielkiej, pisanej. Pisanie liter j, J po śladach, a potem – samodzielnie.

 

• Analiza i synteza słuchowa słowa jajka.

Dzieci dzielą słowo jajka na sylaby i na głoski. Liczą sylaby i głoski słowie jajka.

Wymieniają inne słowa, w których głoska j jest na początku (jagody, jogurt, jodła…), na końcu (kij, maj, tramwaj…) oraz w środku (bajka, fajka, lejek…).

 

• Budowanie schematu słowa

Białe kartoniki dla każdego dziecka.

Dzieci układają tyle kartoników, ile sylab słyszą w słowie jajka. Rozsuwają kartoniki, wymawiając głośno sylaby. Następnie układają tyle kartoników, z ilu głosek składa się słowo; wymawiają głośno głoski, dotykając kartoników.

• Budowanie schematu słowa Jagoda.

Białe kartoniki dla każdego dziecka. (wyprawka – teczka)

Rodzic wyjaśnia, że pani Jagoda to sąsiadka dziadka i babci Olka i Ady. Na jej stodole od lat mają gniazdo bociany. Pani Jagoda dostarcza też babci kurze jajka, które tak chętnie jedzą Ada i Olek – czy to na miękko, czy to w postaci omletu.

−A wy w jakiej postaci lubicie jajka?

Dzieci dzielą słowo Jagoda na sylaby, a potem na głoski. Układają z kartoników schemat imienia.

• Budowanie modeli słów: jajka, Jagoda.

Czerwone kartoniki i niebieskie kartoniki dla każdego dziecka. (wyprawka – teczka)

Dzieci głośno dzielą słowa: jajka, Jagoda, na głoski.

Wymawiają głoskę j:  długo: jjjyyyy…  krótko: j, j, j, j…

Głoska j jest spółgłoską i oznaczamy ją na niebiesko.

Pod schematami słów dzieci zaznaczają miejsca głoski j niebieskimi kartonikami. Czerwonymi kartonikami zaznaczają miejsca samogłosek w słowach: jajka, Jagoda. Pozostałe miejsca zaznaczają na niebiesko – to spółgłoski. Porównują liczbę samogłosek i spółgłosek w słowach: jajka, Jagoda.

• Określanie różnic między i a j oraz wymową głosek i, j.

Kartoniki z literami j, i dla każdego dziecka.

Rodzic pokazuje dziecku kartoniki z literami i, j, a dzieci określają różnice między nimi. Następnie mówią, która głoska – i czy j – jest samogłoską, a która spółgłoską. Dzieci uzasadniają swoją wypowiedź.

4. Spacer – Obserwowanie zachowania ptaków, nazywanie ich.

     5.  Słuchanie wiadomości na temat bociana.

Bocian biały zamieszkuje tereny trawiaste, stepy, sawanny, tereny uprawne blisko zbiorników wodnych, bagienne, wilgotne lub okresowo zalewane łąki i pastwiska, okolicejezior i laguny. Lubi rozproszone drzewa, na których może gniazdować lub nocować. Występuje głównie na nizinach, rzadko na wyżynach. Bocian unika terenów zimnych, o częstych opadach atmosferycznych, obszarów wysoko położonych i o gęstej roślinności. W przeciwieństwie do bociana czarnego, nie unika siedzib ludzkich i często gnieździ się nawet w środku wsi lub w małych miastach. Bocian ma upierzenie białe, z wyjątkiem czarnych lotek i ogona. Nogi i dziób są czerwone. Szyję ma długą, w locie wyciągniętą do przodu. Młode ptaki mają czarny dziób. Pisklęta są pokryte białym, gęstym puchem. Bociany zakładają duże, koliste gniazda z warstwowo ułożonych gałęzi, poprzetykanych skośnie witkami. Wyściółka jest dość obfita – ze słomy, torfu, niekiedy z dodatkiem papieru i szmat. Umiejscowione są one zwykle na drzewie, w bezpośredniej bliskości siedzib ludzkich, lub  na różnych budowlach (na dachu budynku mieszkalnego lub gospodarczego, w ruinach wysokich budynków, na nieczynnych kominach fabrycznych, pylonach, słupach telegraficznych, stogach). Bocian składa jaja pod koniec kwietnia (od 1 do 7). Jest ptakiem mięsożernym. Żywi się owadami, głównie pasikonikami i chrząszczami, ale również jaszczurkami, wężami, pisklętami i małymi zającami. W latach obfitujących w myszy i norniki zjada prawie wyłącznie te gryzonie, przez co jest ptakiem pożytecznym z punktu widzenia rolników.

 

6. Wywiad z Bocianem I Film dla dzieci I Lulek.tv

A tutaj możecie obserwować na żywo co dzieje się w bocianim gnieździe pod Sokółką.

 

7. Słuchanie fragmentu wiersza Apolinarego Nosalskiego O dwunastu braciach – kwiecień.

Kwiecień nie czeka,

bardzo się spieszy,

aby na drzewach

listki rozwiesić,

pierwsze warzywa

zasiać w ogrodzie,

po czym z uśmiechem

od nas odchodzi.

 

Rodzic pyta:

− O jakim miesiącu jest wiersz? Co robi kwiecień?

− Wymieńcie nazwy wszystkich miesięcy.

 

8. /Wyprawka plastyczna/

Ćwiczenia w czytaniu – dobieranie nazw do zdjęć.

Dla każdego dziecka: karta G: zdjęcia motyla, sasanki, krokusa, zawilca, karta O: podpisy do zdjęć. Dziecko wycina zdjęcia i nazwy, dobiera do zdjęć odpowiednie nazwy.

 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Aktywności na najbliższy tydzień 23.03.2020r. – 27.03.2020r.

 

Temat kompleksowy – Wiosenne przebudzenie

23.03.2020r. /Kolory wiosny/

Cele główne
• rozwijanie mowy,
• poznawanie oznak wiosny,
• rozwijanie umiejętności dokonywania analizy i syntezy słów,
• rozpoznawanie i nazywanie poznanych liter,
• rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• wypowiada się całymi zdaniami,
• wymienia oznaki wiosny,
• układa modele i schematy słów: łodyga, Łatka,
• rozpoznaje i nazywa poznane litery,
• rysuje po śladach rysunków.

Zabawa ruchowa na dobry początek dnia 

1. Słuchanie wiersza Bożeny Głodkowskiej „Wiosna i moda”  

Treść wiersza „Wiosna i moda”

Pod koniec zimy wiosna
wyjęła żurnali stosik.
– W co mam się ubrać? – dumała
– co w tym sezonie się nosi?
Założyć sukienkę w kropki?
A może golf? No i spodnie?
Co wybrać, by być na czasie
i nie wyglądać niemodnie?
Torebkę wziąć czy koszyczek?
Na szyję apaszkę cienką,
na głowę – kapelusz z piórkiem
czy lepiej beret z antenką?

(W tym czasie… – Gdzież ta wiosna?
– pytali wszyscy wokół.
– Zaspała? Zapomniała?
Nie będzie jej w tym roku?)
I przyszła w zielonych rajstopach,
w powiewnej złocistej sukience
i miała wianek z pierwiosnków,
a w ręce trzymała kaczeńce.
Pachniała jak sklep z perfumami –
wszak była calutka w kwiatach,
sypała płatkami jak deszczem –
i tak już zostało do lata.

• Dzieci odpowiadają na pytania:
− Jaki problem miała wiosna?
− W co postanowiła się ubrać?
− Jak wyglądała?

• Wypowiadanie się dzieci na temat:

Jakie kolory kojarzą się wam z wiosną? Dlaczego?

Jak wyglądałby świat, gdyby wszystko było zielone?

Zabawa Jaka jest wiosna?

Rodzic wypowiada dowolną głoskę, dzieko wymyśla określenie na tą głoskę, które pasuje do wiosny, np:

p – wiosna jest pachnąca
s – wiosna jest słoneczna
r – wiosna jest radosna

Karty pracy, cz. 3, s. 52–53.
Nazywanie oznak wiosny przedstawionych na zdjęciach (zając z młodymi, krokusy, lecące bociany, przebiśniegi, motyle cytrynki, kwitnące wierzba i leszczyna, kra, skowronek, czajka, deszcz). Słuchanie wiersza L. Łącz „Już”. Nauka wiersza fragmentami, metodą ze słuchu. Rysowanie po śladach rysunków motyli. Kolorowanie ich tak, aby przypominały motyla cytrynka.

Odkrywanie litery „Ł,ł” (dzieci przy pomocy rodzica rozwiązują zadania z tablicy demonstracyjnej)

 

 

Karta pracy Pięciolatki, s. 62.
Opisywanie, co przedstawia obrazek. Określanie pierwszych głosek w słowie łodyga i nazwach rysunków. Rysowanie po śladach rysunków. Zaznaczenie liter ł, Ł w wyrazach.

Karty pracy Sześciolatki, s. 46–49.

Analiza i synteza słuchowa słowa łodyga. Budowanie schematu słowa łodyga. Budowanie schematu słowa Łatka. Budowanie modeli słów: łodyga, Łatka. Nazywanie zdjęć. Dzielenie ich nazw na głoski. Rysowanie pod każdym zdjęciem tylu kresek, z ilu głosek składa się jego nazwa. Zaznaczanie na niebiesko liter ł, Ł w wyrazach. Czytanie sylab, wyrazów, zdań. Czytanie nazw kwiatów. Rozwiązywanie rebusów. Wodzenie palcem po literze ł: małej i wielkiej, pisanej. Pisanie liter ł, Ł po śladach, a potem – samodzielnie.

Spacer – szukanie oznak wiosny w przyrodzie.

Nauka pierwszej zwrotki i refrenu piosenki „Wiosenne buziaki”. Swobodne zabawy ruchowe przy piosence.

 

24.03.2020r. /Wiosna na łące/

Cele główne:
 przeliczanie w zakresie 10,
 poznawanie nazw mieszkańców łąki,
 rozwijanie sprawności fizycznej.

Cele operacyjne
Dziecko:
 dodaje i odejmuje w zakresie 10,
 wymieni wybrane zwierzęta mieszkające na łące,
 aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.

1. Zabawa matematyczna – Motyle i kwiaty
(potrzebne będą: klocki)

Przedstawiamy dziecku sytuacje, np.:

• Pewnego dnia zakwitły na łące 2 stokrotki; następnego dnia zakwitły jeszcze 3.
Ile stokrotek zakwitło na łące?

5 latki
– układają liczmany (klocki), liczą je i odpowiadają na pytanie.

6 latki
– układają działanie:
2+3=5
– odczytują je i odpowiadają na pytanie

Tak samo postępują przy kolejnych zadaniach
• Na łące rosło 8 stokrotek. Dzieci zerwały 4 stokrotki. Ile stokrotek zostało?
• W słoneczny dzień nad łąką fruwały 4 motylki cytrynki. Za chwilę przyleciało jeszcze 6 motylków. Ile motylków fruwa teraz nad łąką?
• Na kwiatach siedziało 10 motylków cytrynków. 3 motylki odfrunęły. Ile motylków zostało na kwiatach.

2. Karta pracy, cz. 3, s. 54.
Zaznaczanie drogi Ady i Olka do kwiatów. Nazywanie kwiatów. Rysowanie kwiatów po śladzie, bez odrywania kredki od kartki.

3. Karta Pracy cz.3 str 55
Przedstawianie sytuacji ukazanych na obrazkach za pomocą liczmanów. Odpowiadanie na pytania. Rysowanie po śladzie drogi pszczoły do ula.

4. Zabawa ruchowa- Mieszkańcy łąki

Dzieci reagują ruchem na dany akompaniament.
Np. żabki – skaczą w przysiadzie, kiedy usłyszą kołatkę (Ew. klaśnięcie w dłonie);
motylki – biegają, machając palcami jak skrzydełkami na wysokości ramion, przy dźwiękach grzechotki (Ew. butelka wypełniona grochem);
bociany- chodzą, unosząc wysoko kolana, z rękami wyciągniętymi w bok i poruszają nimi jak skrzydełkami, przy akompaniamencie bębenka (Ew. garnek i drewniana łyżka)

5. Opowieść ruchowa połączona z ćwiczeniami ortofonicznymi – Wiosno, gdzie jesteś?

Dzieci naśladują czynności i odgłosy, o których opowiada Rodzic.

Olek nie mógł się doczekać nadejścia wiosny. Postanowił wyjść do ogrodu i jej poszukać (maszerują w różnych kierunkach). Zobaczył drzewa z pąkami, delikatnie poruszające się na wietrze (naśladują poruszające się drzewa i ich szum). W oddali usłyszał śpiew ptaków (naśladują śpiew ptaków). Nad domem krążyły dwa bociany (biegają z szeroko rozłożonymi rękami), a potem brodziły po trawie, wysoko ponosząc nogi, i rozglądały się w poszukiwaniu żabek (maszerują z wysokim unoszeniem kolan, rozglądają się na boki). Klekotały cichutko, aby ich nie spłoszyć (cicho naśladują klekot bocianów). Żabki zauważyły niebezpieczeństwo i skakały w różnych kierunkach, aby się ukryć (naśladują żabie skoki). Nawoływały się cichutko (cicho kumkają), aby nie zwrócić na siebie uwagi. Było ciepło i przyjemnie. Olek przeciągnął się, aby rozprostować kości (przeciągają się). Nagle nad uchem usłyszał ciche bzyczenie. To pszczoła krążyła nad jego głową (naśladują brzęczenie pszczoły). Chłopiec przestraszył się. Zaczął uciekać. Wymachiwał rękami, aby ją odgonić (biegają i wymachują rękami). Nagle jego uwagę zwróciły kolorowe kwiaty. Olek pochylił się i je powąchał (naśladują wąchanie kwiatów), a potem głośno kichnął (kichają: aaa… psik!). „Nie muszę już dalej szukać wiosny” – pomyślał zadowolony, a potem, uśmiechnięty, wrócił do domu (maszerują, uśmiechając się do siebie)

 

25.03.2020r. /Pierwszy motyl/

Cele główne
• kształtowanie poczucia rytmu w metrum trójdzielnym
• rozwijanie koordynacji słuchowo-ruchowej,
• rozwijanie sprawności manualnej,
• poznawanie budowy motyla

Cele operacyjne
Dziecko:
• wykonuje układ ruchowy do piosenki,
• wykonuje papierowego motyla,
• wymienia części motyla.

     1.   Zabawa twórcza – Na powitanie wiosny.

Dzieci wymyślają zdania, jakimi powitałyby wiosnę. Tworzą wspólne opowiadanie o przyjściu

wiosny poprzez łączenie w całość kolejnych zdań dopowiadanych przez chętne dzieci.

    2.   Karta pracy, cz. 3, s. 56.

Oglądanie obrazków. Omawianie etapów rozwojowych żaby. Kończenie rysowania żab według wzoru. Kolorowanie ich.

    3.   Słuchanie piosenki „Wiosenne buziaki” 

Tekst piosenki „Wiosenne buziaki”

I. Już rozgościła się wiosna,
słońce i kwiaty przyniosła.
Huśta się lekko na tęczy,
motyle i ptaki ślą wiośnie buziaki.
Ref.: Hop, hop, raz, dwa, trzy,
tańczymy z wiosenką ja i ty.
Nawet gdy z burzy wiosenny deszcz,
to tylko radośniej tak tańczyć przy wiośnie.
Hop, hop, raz, dwa, trzy,
bzyczą już pszczoły i kwitną bzy.
A całe miasto całusy śle,
bez wiosny było tu źle.

II. Słońce rozdaje promyki,
gonią się w lesie strumyki.
Mrówki zaczęły porządki,
a grube ślimaki ślą wiośnie buziaki.
Ref.: Hop, hop…

III. Kwiaty swe płatki umyły
i świeże stroje włożyły.
Budzą się wszystkie zwierzaki.
Kociaki i psiaki ślą wiośnie buziaki.
Ref.: Hop, hop…

Rozmowa na temat piosenki

    4.   Zabawy przy piosence „Wiosenne buziaki”.

Ćwiczenia wyrabiające umiejętność świadomego poruszania się w rytm dźwięków instrumentu.

Bębenek.

Dzieci poruszają się zgodnie z rytmem wybijanym na bębenku: maszerują, podskakują.

Na przerwę w muzyce wykonują przysiad. Głośny dźwięk instrumentu oznacza wykonanie obrotu.

      5.  Ćwiczenie oddechowe – Łąka wiosną.

Dla każdego dziecka: kolorowy kwiatek z bibuły, zielona kartka, słomka.

Dzieci zajmują miejsca przy stolikach. Przed każdym dzieckiem na stoliku leżą wycięte z bibuły

kolorowe kwiatki oraz zielona kartka – łąka. Zadaniem dzieci jest przeniesienie jak

największej liczby kwiatków na swoją łąkę za pomocą słomki.

      6.  Ćwiczenie słuchowe – „Co słyszysz?” 

Rozpoznawanie głosów z łąki i prawidłowe nazywanie zwierząt, które je wydają.

    7.  Karta pracy, cz. 3, s. 57.

Oglądanie obrazka sasanki. Powtarzanie jej nazwy. Dorysowywanie brakujących części

sasanki na kolejnych rysunkach. Oglądanie obrazków przedstawiających, jak rozwijała się

sasanka. Określanie, czego potrzebują sasanka i inne rośliny, żeby się rozwijać.

  8.  Praca plastyczna – Pierwszy motyl.

Wprowadzenie – zapoznanie z etapami rozwoju motyla.

Wyprawka (teczka), karta 19, klej, nożyczki, kredki, flamastry.

• Wycinanie z karty rysunku motyla.
• Kończenie kolorowania rysunku motyla.
• Nacinanie obrazka motyla w wyznaczonych miejscach i składanie go według wzoru.
• Przyklejanie główki we właściwym miejscu.
• Oglądanie wykonanego motyla
• Porządkowanie miejsc pracy.

 

26.03.2020r. /Powitanie wiosny/

Cele główne
• rozwijanie mowy,
• poznawanie przyczyn ochrony roślin,
• poznawanie zwyczajów związanych z pożegnaniem zimy i powitaniem wiosny

Cele operacyjne
Dziecko:
• wypowiada się zdaniami rozwiniętymi,
• wie dlaczego należy chronić wybrane rośliny,
• wymienia zwyczaje związane z pożegnaniem zimy i powitaniem wiosny

1. Rozmowa na temat wczesnowiosennych kwiatów. Zapoznanie i omówienie budowy kwiatu.

2. Karta pracy, cz. 3, s. 58.

Czytanie całościowe (5-latki) lub samodzielne (6-latki) nazw kwiatów. Próby wyjaśniania, dlaczego niektóre z nich są pod ochroną. Rysowanie po śladzie, bez odrywania kredki od kartki.

3. Ciekawostka

Ochrona gatunkowa roślin to prawny sposób zabezpieczenia rzadko występujących gatunków dziko rosnących roślin zagrożonych wyginięciem. Gatunków chronionych nie wolno niszczyć, zrywać, zbierać, sprzedawać, nabywać, przewozić przez granicę państwa, nie

można niszczyć ich siedlisk itp. W niemal wszystkich państwach są gatunki roślin podlegających ochronie. W Polsce za początki ochrony gatunkowej uważa się przepisy chroniące cisa, jakie obowiązywały już w średniowieczu.

4. Składanie w całość pociętych obrazków wczesnowiosennych kwiatów.

Rodzic przygotowuje dziecku wydrukowaną i pociętą na kawałki ilustrację przebiśniegu, krokusa, sasanki, zawilca.

Dzieci dostają koperty z pociętymi na kilka części obrazkami wczesnowiosennych kwiatów.

Składają je w całość i przyklejają na kartkach.

5 latki: Oglądanie, ułożonych i przyklejonych na kartkach puzzli z wczesnowiosennymi

kwiatami. Nazywanie swoich kwiatów. Dobieranie w pary (różne kwiaty) i określanie różnic między kwiatami.

6 latki: Czytanie całościowe nazw kwiatów: przebiśnieg, zawilec.

Dla każdego dziecka napisy: przebiśnieg, zawilec, oraz litery potrzebne do ułożenia napisów: sasanka, krokus.

Przyklejanie ich pod swoimi, umieszczonymi na kartkach puzzlami.

Pod ilustracją sasanki i krokusa, dzieci układają ich nazwy z liter i przyklejają pod obrazkami.

 

Przeczytaj

 

5. Zabawy z zastosowaniem rymowanki o przebiśniegu.

Gdy poczuł, że zbliża się wiosna,

przebił śnieg i na świat się wydostał.

Wypowiadanie rymowanki przez dzieci ze zwiększającym się natężeniem głosu, a następnie

z malejącym natężeniem głosu.

6. Układanie przez Rodzica, a potem przez dzieci, zdań o przebiśniegu. Liczenie słów w poszczególnych zdaniach przez dzieci.

Np:

Przebiśnieg przebija śnieg.

Przebiśniegi są kwiatami objętymi ochroną.

Przebiśnieg ma białe, delikatne płatki.

 

7. Karta pracy, cz. 3, s. 59.

Kolorowanie rysunków kwiatów. Rysowanie po śladzie, bez odrywania kredki od kartki.

8. Założenie kącika przyrody hodowli z dostępnych cebulek kwiatowych, nasion czy fasoli .

Rodzic przygotowuje dla dziecka: doniczkę, rękawiczki ochronne, cebulkę, kartkę oraz  kredki.

Oglądanie cebulek kwiatowych/nasion/fasoli, porównywanie ich wyglądu, wypowiedź dzieci o tym, czego potrzebuje roślina do życia. Sadzenie cebulek w doniczkach oznaczonych etykietkami z rysunkami danej sadzonki. Codzienne pielęgnowanie, obserwowanie wzrostu roślin; dzielenie się swoimi spostrzeżeniami.

9. Zapoznanie z cyklem życia kwiatu

10. Zabawa ruchowa z elementem wyprostnym – Wiosenne kwiaty.

Grzechotka (np. butelka z kaszą/grochem/ryżem)

Dzieci są kwiatami. Przykucają; budzi je wiosenne słońce – delikatny akompaniament

na grzechotce. Powoli wstają, prostują łodyżki, liście, wyciągają główki kwiatowe

w kierunku słońca. Brak akompaniamentu jest sygnałem do powolnego przyjęcia pozycji wyjściowej.

11. Wspólne powitanie wiosny przez starsze dzieci i młodsze dzieci.

• Poznawanie ciekawostek na temat obrzędów związanych z pożegnaniem zimy i powitaniem wiosny.

Ciekawotka

Dawniej na wsiach, gdy kończyła się zima, przynoszono nad rzekę słomianą, dużą kukłę, którą topiono lub palono. Nazywaną ją Zimą, Marzanną, Moreną, Marzaniokiem, Śmiercichą,

Śmietką, Śmierteczką. Nazwy te kojarzą się ze śmiercią, ponieważ marzannę uważano za

uosobienie śmierci, zimy, chorób. Ludzie byli przekonani, że jej utopienie spowoduje nadejście wiosny. Marzannę wynoszono ze wsi całą gromadą. Robiono to po zabawie albo w jej trakcie. Niesiono ją, trzymając wysoko, lub wywożono na taczkach. Topiono ją po wcześniejszym rozebraniu. Wierzono, że oddanie kukły władcom wód spowoduje urodzaj na polach.

 

• Wspólne dekorowanie kukły marzanny dowolną techniką plastyczną.
• Wyjście dzieci i rodziców z marzanną do ogrodu,

Idąc, dzieci skandują podane przez Rodzica hasła. Np.

Wiosno, wiosno, nie zwlekaj,

przybądź do nas z daleka.

lub

Zimę, zimę żegnamy,

wiosnę, wiosnę witamy.

 

Dzieci idą dookoła ogrodu za marzanną niesioną przez Rodzica.

W ogrodzie:

• dziecko wraz z Rodzicem zatrzymują się wokół marzanny, głośno powtarzają okrzyki, a potem śpiewają piosenki i mówią wiersze o wiośnie,
• dzieci ustalają, co zrobić z marzanną (spalić jej na placu nie mogą, utopić w pobliskiej rzece, pobliskim jeziorze, zalewie – nie mogą, bo zanieczyściłyby środowisko); powinny dojść do wniosku, że mogą rozłożyć ją na części i wyrzucić do kosza.

Dzieci powracają do domu. Krótko rozmawiają na temat pożegnania zimy i powitania wiosny. Dzielą się swoimi wrażeniami.

 

12. Układanie zdań przeczących do podanych zdań twierdzących.

Rodzic mówi zdania, a dzieci podają przykłady zdań przeczących. Kilka przykładów zdań przeczących (do podanych) podaje Rodzic.

− W sklepie warzywniczym kupimy buty.

− W sklepie warzywniczym nie kupimy butow.

− W piekarni kupimy mleko.

− W piekarni nie kupimy mleka.

− Mama zamowiła w cukierni tort.

− Mama nie zamowiła w cukierni tortu.

− Ala ma w koszyku bułki i chleb.

− Ala nie ma w koszyku bułek i chleba.

5 latki:

Karty pracy Pięciolatki, s. 61.

Czytanie z Rodzicem tekstu wyrazowo-obrazkowego.

6 latki:

Zapoznanie z monetami i banknotami o nominałach:

1 zł, 2 zł, 5 zł, 10 zł.

Napisy: bankier, banknoty, bankomat, kartoniki z liczbami (od 0 do 9), litery potrzebne do ułożenia napisów: bank, To monety, koperty z kartonowymi kołami (10–13 sztuk), tacki, po dwie sylwety monet o nominałach: 1 zł, 2 zł, 5 zł.

Odczytanie umieszczonych w widocznym dla dziecka wyrazów:

bankier, banknoty, bankomat.

−Kim jest bankier? Czym się zajmuje?

−Do czego służy bankomat? Co to są banknoty?

• Wyodrębnianie wspólnego wyrazu z wyżej wymienionych określeń – ułożenie wyrazu bank z liter alfabetu.

Wycięte litery alfabetu dla dziecka.

• Rozmowa na temat działalności banku.

− Co to jest bank? Czy jest potrzebny? Dlaczego?

− Kto pracuje w banku? Co powinni umieć ludzie pracujący w banku?

• Ćwiczenia w szybkim liczeniu – Kto nadaje się na bankiera?

Dziecko siedzące przed Rodzicem otrzymuje koperty z kartonowymi kołami (10–13 sztuk) oraz tacki. Rodzic pokazuje kartonik z liczbą (od 0 do 9), a dzieci w określonym czasie wyjmują z kopert i układają na tacy tyle kół, ile wskazuje liczba. Gdy Rodzic powie: Stop, dzieci odkładają koperty na tackę i już nie układają kół. Następnie wybrane dziecko sprawdzają zgodność liczby swoich liczmanów z liczbą pokazaną przez Rodzica Zabawę powtarzamy kilkakrotnie.

Po każdorazowym przeliczeniu kartonowe koła znów wracają do kopert.

• Zapoznanie z monetami i banknotami o nominałach:

1 zł, 2 zł, 5 zł, 10 zł. Rozpoznawanie i nazywanie nominałów monet.

Po dwie sylwety monet o nominałach: 1 zł, 2 zł, 5 zł.

Rodzic przypina na np. tablicy po dwie sylwety monet.

Dzieci nazywają monety, a następnie układają napis: To monety, z kartoników z literami.

• Podział liczby 10 na składniki, z wykorzystaniem sylwet monet.

Rodzic zwraca się do dziecka:

− Wyobraź sobie, że już jesteś bankierem, a ja przychodzę do ciebie po pieniądze.

Chcę wypłacić 10 zł, a ty dysponujesz tylko monetami o nominałach: 1 zł, 2 zł, 5 zł.

Czy potrafisz wypłacić mi 10 zł?

• Układanie na tablicy lub na stoliku przed dzieckiem sylwet monet w różnych

wariantach, tak aby dawały 10 zł, np.

Dziecko może samodzielnie przedstawiać te sytuacje, wykorzystując krążki z kopert, na których napiszą liczby: 1, 2, 5.

6 latki

• Karty pracy Sześciolatki, s. 50–51.
• Czytanie napisu – To monety. Oglądanie monet (z obu stron). Odczytanie napisu – To

banknot. Oglądanie banknotu (przód i tył).

• Liczenie pieniędzy w każdym szeregu. Naklejanie obok nich obrazka monety lub

banknotu o tej samej wartości.

• Rozmienianie pieniędzy na drobne – naklejanie obok zdjęcia pieniędzy odpowiednich

monet, których suma da taką samą wartość.

• Oglądanie zdjęć pieniędzy z innych krajów, w tym należących do Unii Europejskiej.

 

27.03.2020r. /Poszukiwanie oznak wiosny/

Cele główne
• rozwijanie mowy,
• utrwalanie oznak wiosny,
• rozwijanie sprawności fizycznej.

Cele operacyjne
Dziecko:
• wypowiada się rozwiniętymi zdaniami,
• wymienia oznaki wiosny,
• aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.

1. Karta pracy, s. 60.

Słuchanie tekstu i rysowanie po śladach. Rysowanie po śladzie drogi motylka cytrynka do

krokusa.

2. Oglądanie reprodukcji malarskich przedstawiających wiosnę – rozmowa na temat wiosny.

Dla każdego dziecka: wyprawka (teczka), reprodukcje obrazów: Claude`a Moneta Wiosna, Williama McTaggarta Wiosna.

Dzieci wypowiadają się na temat wiosny przedstawionej na reprodukcjach.

Claude`a Moneta „Wiosna”

Williama McTaggarta „Wiosna”

3. Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej „Ozimina”.

Książka (s. 54–55)

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/npoia-bbplus-ks/mobile/index.html#p=57

Rodzic czyta opowiadanie, a dziecko ogląda ilustracje w książce.

 

Zbliżała się wiosna. Słońce świeciło coraz mocniej, a dni stawały się coraz dłuższe. Olek

z Adą przeglądali księgozbiór babci i dziadka. Były tam książki o przyrodzie.

– Dziadku, co to jest ozimina? – zapytał Olek.

– To są rośliny, najczęściej zboża, które wysiewa się jesienią, bo lubią spędzać zimę pod śniegiem.

Wtedy najlepiej rosną.

– A ja myślałem, że to są zimne lody! Na przykład ozimina waniliowa, ozimina czekoladowa…

– Cha, cha, cha! Poproszę dwie kulki oziminy rzepakowej – roześmiał się dziadek. – Świetnie

to wymyśliłeś. Jednak oziminy nie sprzedaje się w cukierniach ani w lodziarniach. Jeśli

chcecie, możemy się zaraz wybrać na spacer i sprawdzić, jakie są oznaki wiosny i co wykiełkowało

na polach.

– Ja wolę zostać z babcią – powiedziała Ada. – Poczekam, aż wiosna sama do mnie przyjdzie.

– Mam pomysł – stwierdziła babcia. – Wy idźcie szukać wiosny na polach, a my z Adą

sprawdzimy, czy przypadkiem nie ukryła się w naszym ogrodku.

Olek z dziadkiem wyruszyli na poszukiwanie wiosny. Szli skrajem lasu, a Olek co chwilę

przystawał i pytał dziadka o nazwy roślin. Podziwiali białe zawilce i fioletowe przylaszczki. Olek

miał trudności z wymówieniem słowa „przylaszczka” i było dużo śmiechu. Dziadek, wielbiciel

i znawca ptaków, opowiadał Olkowi o przylatujących na wiosnę ptakach.

– Na pewno przylecą do nas bociany i jaskółki – powiedział Olek. – A jakich ptaków nie

wymieniłem?

– Są takie niewielkie szare ptaki z białymi brzegami na ogonku. Na pewno usłyszymy ich

przepiękny śpiew nad polami.

– Już mi się przypomniało! To skowronki! – zawołał Olek.

– Brawo! A znasz taki wierszyk?

Dziadek przystanął, wcielił się w aktora na scenie i zaczął recytować:

Szpak się spotkał ze skowronkiem.

– Przyszła wiosna! Leć na łąkę!

Czas na twoje ptasie trele,

z tobą będzie nam weselej.

– Drogi szpaku – rzekł skowronek –

gardło całe mam czerwone,

łykam syrop i pigułki,

niech kukają więc kukułki.

Kuku, kuku – wiosna śpiewa!

Pąki rosną już na drzewach.

Kuku, wiosna!

Wiosna, kuku!

Będzie radość do rozpuku!

Olek pochwalił dziadka za świetną pamięć i ocenił jego wystąpienie na szostkę.

Słońce grzało coraz mocniej. Za zakrętem polnej drogi Olek zobaczył zielone pole. Ciągnęło

się aż po horyzont.

– Dziadku, to wygląda jak zielone morze!

– To jest właśnie ozimina rzepakowa. Rzepak kwitnie na żółto. A tam rosną jęczmień i żyto,

widzisz?

– Tak! I te wszystkie rośliny spały pod śniegiem przez całą zimę?

– Tak. A kiedy słońce roztopiło śnieg, od razu napiły się wody.

– Mądre te zboża – podsumował Olek. – Wiedzą, kiedy leżeć, kiedy kwitnąć i kiedy dojrzewać.

– Czasami pogoda płata figle i niszczy całą uprawę, niestety. Nie może być ani zbyt zimno,

ani zbyt gorąco, bo rośliny obudzą się za wcześnie.

– Tak jak niedźwiedź – zauważył Olek. – Jeśli obudzi się za wcześnie, to będzie ziewał przez

cały czas.

Wracając, nazrywali naręcze wierzbowych bazi, bo Ada uwielbiała je głaskać. Bazie są milutkie

jak kotki. W oddali usłyszeli cudny śpiew skowronka.

„To już naprawdę wiosna!” – pomyślał Olek.

W ogródku spotkali Adę, która zrobiła swój własny malutki klombik.

– Zobacz, to są fioletowe krokusy, a te białe dzwoneczki to przebiśniegi, bo przebiły śnieg,

żeby wyrosnąć – wyjaśniła bratu.

– A my widzieliśmy rzepak i słyszeliśmy skowronka. A tu mam dla ciebie bukiet kotków –

Olek wręczył siostrze bazie.

– Kizie-mizie! – ucieszyła się dziewczynka, a potem szepnęła bratu na ucho:

– Chodź, pokażę ci robale…

– Robale? Jakie robale?

– Kwitnące. Wyrosły na drzewie.

Podeszli do drzewa, z którego zwisały żółto-zielone rośliny, wyglądające jak włochate gąsienice.

Było ich tak dużo, że przypominały setki małych żółtych warkoczyków.

– Robaczywe drzewo. Nie boisz się?

– Nie. Na początku myślałam, że to robaki, ale babcia mi powiedziała, że to jest leszczyna.

A wiesz, co z niej wyrośnie?

– Leszcze, czyli ryby – zażartował Olek.

– Nie wygłupiaj się. Wyrosną z niej orzechy laskowe – pochwaliła się swoją wiedzą Ada.

Tego dnia wszyscy poczuli wiosnę. Powietrze pachniało parującą ziemią, kwiatami i świeżością.

Nikt nie miał ochoty oglądać telewizji ani nawet słuchać radia, bo wokoło odbywał się

ptasi koncert. Dziadek pogwizdywał wesoło i planował, co nowego posadzi w ogrodzie.

– A co zrobisz, jak wiosna się jutro schowa i znowu będzie zimno? – zapytała Ada.

– Wiosna? Przecież u nas w domu zawsze jest wiosna.

– Jak to?

– Wiosna to wasza babcia! – powiedział dziadek i dał babci całusa.

4. 6 latki głośno czytają teksty umieszczone pod ilustracjami do opowiadania.
5. Rozmowa na temat opowiadania.

− Co to jest ozimina?

− Gdzie poszli Olek z dziadkiem?

− Jakie oznaki wiosny widzieli?

− Co to są bazie-kotki?

− Co robiła Ada?

− Co to są robale?

6. Zabawa ruchowa Podglądamy przyrodę.

Dzieci, w leżeniu przodem (na brzuchu), naśladują obserwowanie przyrody przez lornetki.

Trzymają przed oczami dłonie zwinięte w pięści (lub rolki po papierze ręcznikowym/toaletowym) i co chwilę starają się podnieść łokcie tak, aby nie dotykały podłogi.

7. Indywidualne układanie puzzli

Dla każdego dziecka: wyprawka (teczka), puzzle Wiosna.

8. Ćwiczenie pamięci ruchowej – Wiosenne obrazki.

Kreślenie przez Rodzica palcem w powietrzu rysunków związanych tematycznie z wiosną. Odgadywanie przez dzieci, co N. narysował. Samodzielne odtwarzanie rysunku.

Rodzic rysuje np. chmury, krokusa, bociana, bazie, słońce, deszcz.

9. Zabawa Czy to już wiosna?

Zielony kartonowy listek dla każdego dziecka.

Dzieci podnoszą w górę zielone, kartonowe listki wtedy, kiedy usłyszą informację zapowiadającą wiosnę. Np.

− Po trawie chodzą bociany.

− W lesie wyrosły prawdziwki i kurki.

− Mocno świeci słońce i dni są coraz dłuższe.

− W ogrodzie zakwitły przebiśniegi i krokusy.

− Dzieci zjeżdżają z górki na nartach.

−  Na drzewach pojawiły się zielone listki.

− Wieje mroźny wiatr i sypie śnieg.

− Nad stawem kumkają żaby.

 Dowolny taniec przy nagraniu utworu Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Wiosna.

Nagranie utworu Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Wiosna.

11. Karta pracy Pięciolatki, s. 61.

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie w każdym kolejnym

polu o jedną kroplę deszczu więcej niż w poprzednim.

12. Karta pracy Sześciolatki, s. 63.

Oglądanie rysunków z figur. Liczenie figur każdego rodzaju. Zaznaczanie ich liczby

kropkami przy odpowiednich figurach na dole karty. Kolorowanie wybranego rysunku.

 

 

 

26.02.2019 (wtorek) – wycieczka

Spotkanie z policjantem – Gr. III, Gr.VI

Informujemy, że piosenki które śpiewamy na zajęciach pochodzą z kanału Super Simple Songs – zapraszamy do słuchania w domu.

Happy New Year!