Archive for the ‘Gr II’ Category

Gr. II

Drodzy Rodzice!

W związku  z zaistniałą sytuacją, proponuję Wam i Waszym Dzieciom, zabawy i ćwiczenia, które realizowane byłyby w przedszkolu. Chętni i zainteresowani Rodzice, mają możliwość  wykorzystania w domu  scenariuszy zajęć, które będę codziennie publikować.

W pracy korzystam z oferty wydawnictwa Mac Edukacja – nasz pakiet książek to:

  • Kolorowy start – 4 latki

Aby otrzymać bezpłatny dostęp do bogatej biblioteki tego wydawnictwa, wystarczy wypełnić formularz dostępny na stronie www.mac.pl/publikacje.

Gdyby mieli Państwo jakiekolwiek pytania, proszę o kontakt.

Pozdrawiam i życzę przyjemnej zabawy 🙂

Agnieszka Kaczmarczyk

 

 

 

Temat tygodnia: BEZPIECZNE WAKACJE

22-30.06.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

 

Temat tygodnia: NADCHODZĄ WAKACJE

15-19.06.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

 

Temat tygodnia: NA MOIM PODWÓRKU

08-12.06.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

 

Temat tygodnia: TACY SAMI, ALE INNI

04-05.06.2020r. —> KLIKNIJ

03.06.2020r. —> KLIKNIJ

01-02.06.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

Temat tygodnia: MOI RODZICE

28-29.05.2020r. —> KLIKNIJ

27.05.2020r. —> KLIKNIJ

26.05.2020r. —> KLIKNIJ

25.05.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

Temat tygodnia: WIOSNA NA ŁĄCE

19. – 22.05.2020r. —> KLIKNIJ

18.05.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

Temat tygodnia: MOJA MIEJSCOWOŚĆ MÓJ KRAJ

13.-15.05.2020r. —> KLIKNIJ

12.05.2020r. —> KLIKNIJ

11.05.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

 

Temat tygodnia: WSZYSTKO MOŻE BYĆ MUZYKĄ

04.05.2020r. —> KLIKNIJ

05-08.05.2020r. —> KLIKNIJ

 

 

 

Temat tygodnia: ZABAWA W TEATR

28.04. – 30.04.2020r. —> KLIKNIJ

27.04.2020r.  —> KLIKNIJ

 

 

 

 

 

24.04.2020

     1. Zabawa Gdzie schowały się motyle?

Rodzic  umieścił w pokoju  lub w ogrodzie 10 dużych papierowych sylwet motyli (10 razy większe niż prawdziwe motyle). Można zastąpić sylwety motyli innymi przedmiotami, które rodzic ma w domu.

Zadaniem dzieci jest odnalezienie ich i określenie, gdzie były schowane (prawidłowe stosowanie przyimków).

 

  1. Karta pracy, cz. 2, s. 33.

Oglądanie obrazka. Określanie, czy podwórka dzieci wyglądają tak samo. Łączenie liniami frag­mentów obrazka umieszczonych na dole karty z odpowiednimi miejscami na dużym obrazku.

 

   3. Słuchanie wiersza Widzowskiej Przyjaciele przyrody.

My, przedszkolaki, na ziemskiej kuli

wiemy, że Ziemię trzeba przytulić,

zadbać o lasy, powietrze, wodę,

kwiaty, zwierzęta – całą przyrodę.

To źle marnować wodę w kąpieli

od poniedziałku aż do niedzieli.

Po co bez przerwy nurkować w wannie?

Lepiej z prysznica zrobić fontannę!

Torba foliowa szczerzy zębiska.

– Jestem z plastiku, sztuczna i śliska.

Gdy będę plackiem leżeć na wodzie,

fokom i żółwiom chętnie zaszkodzę!

– Ja także! – wrzeszczy ze szkła butelka.

– W lesie się smażę niczym iskierka,

a gdy rozgrzeję się jak ognisko,

pożar wywołam i spalę wszystko!

– Czy wy nie wiecie, okropne śmieci,

że na planecie mieszkają dzieci?

Szust! Posprzątamy bałagan wielki,

osobno papier, plastik, butelki!

Pstryk! Pamiętamy, by gasić światło,

wiemy, że pożar wywołać łatwo,

a gdy widzimy sarenkę w lesie,

to nie wrzeszczymy, aż echo niesie!

Ten, kto przyrodę niszczy i truje,

niech się kolcami jeża pokłuje!

 

  1. Rozmowa na temat wiersza.
  • O czym wiedzą wszystkie przedszkolaki?
  • Kiedy bardziej oszczędzamy wodę – podczas kąpieli czy gdy bierzemy prysznic?
  • Jak może zaszkodzić przyrodzie wyrzucona torba foliowa, a jak szklana butelka?
  • Dlaczego powinniśmy segregować śmieci?
  • Co powinniśmy zrobić, gdy wychodzimy wieczorem z pokoju?
  • Jak powinniśmy zachowywać się w lesie?
  • Co powinno spotkać osobę, która niszczy i truje przyrodę?

 

  1. Wykonanie kolorowych tulipanów z wykorzystaniem opakowań po serkach smakowych.

Dzieci owijają patyczki (łodygi) paskami zielonej bibuły, doklejają po bokach liście wycięte z zielonego, dwustronnego papieru; wkładają opakowania, powycinane
w kształcie tulipana przez rodzica, na patyki przez wycięte otwory, zakończenia patyków zaklejają kulkami zrobionymi z plasteliny.

Można też zrobić tulipany z wytłoczek po jajkach jak na załączonym zdjęciu.

 

Pozdrawiam,

 Agnieszka Kaczmarczyk

 

 

23.04.2020

  1. Dzielenie na sylaby nazw przedmiotów przygotowanych przez rodzica.

Dzieci kolejno wybierają sobie przedmiot i samodzielnie lub z pomocą rodzica dzielą rytmicznie jego nazwę. Np. lalka – lal-ka; wózek – wó-zek; piłka – pił-ka; krzesło – krzes-ło.  itd.

Mówią pierwszą i ostatnią sylabę jaką słyszą w danym wyrazie.

  1. Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.

Rodzic mówi dzieciom, że przyjaciel przyrody musi o nią dbać. Dzieci powtarzają za rodzicem rymowankę.

O przyrodę dbamy:

gałązek drzew nie łamiemy

trawników nie deptamy

kwiatów chronionych nie zrywamy

zimą ptaki dokarmiamy

śmieci nigdy nie rozrzucamy.

3. Wykonanie odznaki Przyjaciela przyrody.

Dzieci wybierają sobie kartonowe koła o średnicy 10 cm, z rysunkami konturowymi zwierząt lub roślin. Ich zadaniem jest wypełnienie rysunków kuleczkami plasteliny. W kołach są zrobione dziurkaczem otwory, przez które dzieci przewleką kolorowy sznurek i zawiążą samodzielnie lub z pomocą rodzica.

Można skorzystać z poniższego przykładu kuli ziemskiej.

  1. Rozmowa na temat drzew.

Kończenie zdania: Dbamy o drzewa, bo…

Rodzic wyjaśnia, że drzewa, dzięki zielonemu barwnikowi znajdującemu się w liściach, wydzielają tlen, którym oddychają ludzie i zwierzęta; są domem dla wielu zwierząt; ich liście są dla zwierząt pokarmem; dają cień… więc niszczenie, wycinanie drzew to klęska dla nas i zwierząt.

Pamiętajmy też o tym, że drzewa rosną bardzo długo.

Kolorowanki dla dzieci można wydrukować sobie ze strony https://www.e-kolorowanki.eu lub http://pl.colorkid.net/

 

 

 

21.04.2020

  1. Zabawa Ziemia, woda, powietrze.

Dzieci na hasło:

ziemia – dotykają dłońmi podłogi,

woda – chwytają się dłońmi za kolana,

powietrze – podnoszą ręce do góry, wskazując przestrzeń nad sobą.

Rodzic wyjaśnia, że rośliny, tak jak ludzie i zwierzęta, oddychają. Pochłaniają przy tym szkodliwe gazy, a wydzielają tlen, który jest potrzebny do oddychania ludziom
i zwierzętom.

Jeżeli ziemia, woda i powietrze są zanieczyszczone, to szkodzą nie tylko ludziom, ale zwie­rzętom i roślinom, które wtedy chorują.

 

  1. Liczymy kwiaty – ćwiczenia matematyczne.

a) Liczenie w zakresie pięciu.

Rodzic rozkłada na podłodze sylwety kwiatów: z trzema, z czterema i z pięcioma płatkami.

Dzieci spacerują między kwiatami i je zbierają. Gdy rodzic klaśnie:

  • pięć razy – zbierają po jednym kwiatku z pięcioma płatkami,
  • cztery razy – zbierają po jednym kwiatku z czterema płatkami,
  • trzy razy – zbierają po jednym kwiatku z trzema płatkami.

 

Gdy dzieci mają już po pięć kwiatków, np. dwa z pięcioma płatkami, dwa z czterema płatkami i jeden z trzema płatkami, to siadają i układają sylwety kwiatów przed sobą.

b) Dodawanie i odejmowanie w zakresie pięciu.

Rodzic prosi dziecko, żeby liczyło kwiaty i pokazywało ich liczbę na palcach.

  • Ile masz kwiatów z trzema płatkami? (1).
  • Ile masz kwiatów z czterema płatkami? (2).
  • Ile masz kwiatów z pięcioma płatkami? (2).
  • Ile to jest razem: jeden, dwa i dwa? Pokaż na palcach.

 

Rodzic przygotowuje trzy tace. Dziecko oddaje kolejno kwiaty z podaną przez rodzica liczbą płatków – odkładając je na tacę, z którą kolejno podchodzi do niego rodzic.

Po oddaniu liczy, ile kwiatów mu  pozostało.

  • Ile miałeś kwiatów? (5).
  • Ile kwiatów oddałeś? (Np. 2).
  • Ile ci zostało? (3).

 

Tak samo postępuje po oddaniu kwiatów z następną podaną liczbą płatków.

  • Ile miałeś kwiatów? (3).
  • Ile oddałeś? (Np. 1).
  • Ile ci zostało? (2).

 

Na koniec oddaje na trzecią tacę ostatnie kwiaty.

  • Ile miałeś kwiatów? (2).
  • Ile oddałeś? (2).
  • Ile ci zostało? (Dzieci często mówią: nic. Rodzic wyjaśnia, że nic to zero).

 

c) Zabawa ruchowa z ćwiczeniami orientacji przestrzennej – Gdzie masz kwiatek?

Dziecko bierze sobie po jednej sylwecie kwiatka i poruszają się po pokoju odpowiednio do dźwięków  muzyki (bieg, podskoki).

Podczas przerw w muzyce (pauza) ustawia kwiatek względem siebie według poleceń rodzica, np. nad sobą, przed sobą, za sobą, na głowie, z boku.

  1. Ćwiczenia w książce, s. 51.

Oglądanie obrazków, na których są rośliny kwiatowe. Określanie, które z nich wsadzamy do doniczek, a które wkładamy do wazonów. Mówienie, ile trzeba przygotować doniczek i ile wazonów. Nazywanie kwiatów przez nauczyciela.

 

Praca plastyczna

https://mojedziecikreatywnie.pl/2017/04/wiosenna-praca-plastyczna-forsycja/

Wiosenna praca plastyczna Forsycja

 

 

 

22.04.2020

1. Wykonanie kręgli z plastikowych butelek.

Dzieci wycinają z folii samoprzylepnej kolorowe paseczki i ozdabiają nimi butelki. Potem bawią się kręglami, celując do nich plastikowymi piłeczkami.

2. Świat w naszych rękach– piosenka ekologiczna dla dzieci

Nauka refrenu piosenki ze słuchu.

 

3. Ekokultura – film edukacyjny

https://www.youtube.com/watch?v=6jIaQJIaNCs

Rozmowa na temat  dbania o przyrodę.

 

  1. Wykonanie pracy Kolorowa rybka, z wykorzystaniem materiałów odpadowych.

a) Ćwiczenia graficzne – Rysujemy rybki.

  • Kreślenie w powietrzu rękami kształtów małych ryb i dużych ryb.
  • Kreślenie w powietrzu ryb palcami wskazującymi lewej i prawej dłoni.
  • Kreślenie obiema rękami w powietrzu kształtów rybek.

b)Wykonanie rybki z wykorzystaniem małej, plastikowej butelki po napoju.

  • Ozdabianie butelki elementami wyciętymi z folii samoprzylepnej.
  • Doklejanie płetwy grzbietowej, ogona wyciętego z folii samoprzylepnej oraz oczu.
  • Rybki można też wykonać według własnych pomysłów i dostępnych materiałów.

Zdjęcia prac dzieci można przesłać na facebooka grupowego, albo do mnie na WhatsAppa, a ja  umieszczę  na stronie internetowej.

 

Pozdrawiam,

 Agnieszka Kaczmarczyk

 

 

 

Drodzy Rodzice i Dzieci,

na kolejny tydzień kwietnia proponuję dzieciom następujące zabawy
i ćwiczenia, do wyboru:

  • Karty pracy s. 32 – 33
  • Ćwiczenia w książce s. 50 -51
  • Domowe Przedszkole w TVP, Domisie
  • Zajęcia rytmiczne, bajki dla dzieci na Serwisie Polskie Radio Dzieciom – zakładki: bajki, muzyka.

Polecam też zakładkę edukacja: mali naukowcy, poranek w polskim radiu dzieciom oraz warsztaty małego artysty

Propozycja zabaw ruchowych  na cały tydzień, tym razem zabawy z piłką:

 

Dzieci stoją w parach (z rodzeństwem lub z rodzicem), w niewielkiej odległości od siebie. Podają sobie piłkę, rzucając, turlając, popychając stopą.

  • Dziecko z rodzicem (lub z rodzeństwem) stoją, odwrócone plecami do siebie,
    z szeroko rozstawionymi nogami. Podają sobie piłkę najpierw nad głową, a potem – między nogami.
  • Stoją w parach, zwrócone przodem do siebie, piłkę wkładają między brzuchy. Poruszają się do przodu, obracają wokół własnej osi tak, aby piłka nie spadła na podłogę.
  • Leżą przodem, naprzeciwko siebie, w wyciągniętych rękach trzymają piłki. Unoszą piłki lekko do góry (łokcie nie dotykają podłoża, nogi przylegają do podłogi).
  • Jedno dziecko z pary toczy piłkę, popychając ją nogą, drugie turla się za piłką. Potem następuje zmiana ról.
  • Rodzic odbija piłkę wysoko. Dzieci podskakują obunóż wysoko. Gdy odbija piłkę nisko, dzieci podskakują nisko.

 

20.04.2020

  1. Ćwiczenia logopedyczne (są to szczególnie ważne ćwiczenia dla dzieci z wadami wymowy).

Dzieci za rodzicem:

  • układają wargę dolną na górnej, a potem górną na dolnej
  • złączonymi wargami wykonują ruchy okrężne
  • dolną wargą zasłaniają dolne zęby, a górną wargą ‒ górne zęby
  • dmuchają przez złączone wargi, lekko wysunięte do przodu
  • naśladują ssanie cukierka
  • nabierają powietrze pod górną wargę, a potem pod dolną
  • wymawiają na przemian: a – o.

 

  1. Historyjka obrazkowa Spotkanie z koszem.(karta pracy str. 32)
  2. a) Odpowiadanie przez dzieci na pytania.
  • Co by było, gdyby nie było koszy na śmieci?
  • Dlaczego powinny być kosze na śmieci?
  • Czy korzystacie z koszy na śmieci?

 

  1. b) Oglądanie obrazków historyjki.
  • Opowiadanie o tym, co dzieje się na kolejnych obrazkach.
  • Opowiadanie całej historyjki.
  • Próba nadawania tytułu historyjce

 

  1. Zabawa ruchowa z elementem celowania – Wrzucamy śmieci do kosza.

Dzieci dostają po jednej kartce starej gazety, robią z niej kulkę, ściskając ją najpierw prawą ręką (pokazuje rodzic), a potem – lewą ręką. Rodzic ustawia kosz w określonej odle­głości od dziecka (zaznacza skakanką). Dziecko rzuca kulkami z gazety do kosza. Kto nie trafi, powtarza rzut.

 

  1. Nauka rymowanki.

Dzieci powtarzają za rodzicem rymowankę, rytmicznie przy tym klaszcząc.

O przy-ro-dę dba-my, śmie-ci do ko-szy wrzu-ca-my.

Ćwiczenia w książce, s. 50.

  1. Oglądanie tulipana w różnych fazach rozwojowych. Opowiadanie o tym, jak się rozwija. Określanie, czego potrzebuje tulipan, żeby rosnąć.
  2. Założenie hodowli cebuli (lub innej rośliny wybranej przez dziecko)

Dziecko dostaje cebulkę, małą doniczkę, ziemię, konewkę z wodą, łopatkę.

Dzieci nasypują część ziemi do doniczki, wkładają cebulkę, sypią pozostałą część ziemi, lekko ubijają i podlewają.

Umieszczają doniczkę z cebulką na parapecie okna – w miejscu nasłonecznionym.

Zachęcanie dzieci do obserwowania wzrostu rośliny.

Adres do kontaktu ze mną:   a.kaczmarczyk1@wp.pl, można też się ze mną kontaktować poprzez WhatsApp  na tel. 600123009

Pozdrawiam ,

Agnieszka Kaczmarczyk

 

 

 

Drodzy Rodzice i Dzieci,

na tydzień poświąteczny proponuję dzieciom następujące zabawy
i ćwiczenia, do wyboru:

  • Karty pracy s. 30 – 31
  • Ćwiczenia w książce s. 48 -49
  • Domowe Przedszkole w TVP

Propozycja zabaw ruchowych  na cały tydzień:

Ćwiczenia oddechowe. Dzieci naśladują grę na fujarce – nabierają powietrze nosem, a wydmuchują ustami i poruszają dłońmi przy ustach.

Zabawa Skradający się kot.

Dzieci leżą płasko na brzuchu i cicho pełzną, z podnoszeniem i wysuwaniem przedniej i tylnej nogi – na zmianę.

Zabawa Łapanie much.

Dzieci wyciągają prawą rękę i lewą rękę do góry w skos, wykonując, na zmianę, zamaszysty ruch i zaciskając pięść.

Zabawa Gęsi idą na spacer.

Dzieci idą gęsiego, jedno za drugim, kołysząc się na boki i głośno gęgając.

Zabawa Węszący piesek.

Dzieci klęczą, dłonie opierają o podłogę, łokcie mają skierowane na zewnątrz. W tej pozycji posuwają się do przodu

 

 

14.04.2020

  1. Zabawa Zwierzęta z wiejskiego podwórka.

Rodzic śpiewa tekst na melodię ludowej piosenki Kurczątka.

Kaczęta, kaczęta w stodole były,

maleńką dziureczką powychodziły.

W tym miejscu kończy piosenkę, a dzieci układają dłonie na kształt dzioba
i poruszając dzio­bem, głośno kwaczą: kwa, kwa, kwa…

Następnie rodzic śpiewa ten sam fragment piosenki, przedstawiając inne zwierzęta
(np. gąsięta, kocięta, prosięta…), a dzieci naśladują wydawane przez nie głosy.

 

  1. Słuchanie wiersza H. Bechlerowej Psotna świnka..

Rzekł kaczorek do gąsiorka:

Świetnie się zabawić można!

Patrz, kartofel wypadł z worka –

będzie z niego piłka nożna.

Leci piłka w różne strony:

wyżej, niżej, w lewo, w prawo…

Patrzy indyk, kot i wrony,

Łatek szczeka: – Brawo, brawo!

Sroka ze wsi przyleciała,

łebkiem kręci, dziób otwiera

i rozgłasza po wsi całej:

– Górą kaczki! Dwa do zera!

Nie skończyły się zawody,

bo malutka Michalinka

otworzyła nagle chlewik

i wypadła stamtąd świnka.

Dość zabawy! – głośno rzekła,

zjadła piłkę i uciekła.

  1. Rozmowa na temat wiersza.
  • Kto jest mamą kaczorka, a kto – mamą gąsiorka?
  • W co grały kaczki z gąskami?
  • Co było piłką?
  • Kto wygrywał?
  • Kto przyglądał się grze?

Co zrobiła sroka?

  • Czy mecz się skończył? Dlaczego?
  1. Zabawa ruchowo-naśladowcza Naśladujemy zwierzęta z wiejskiego podwórka.
  • Dzieci naśladują ruchy i głosy (pomaga rodzic) zwierząt, np.: psa, kota, świni, kaczki, kury, krowy… których nazwy podał
  1. Kolorowanie rysunku wybranego zwierzęcia żyjącego na wsi. Nazywanie go.

 

 

15.04.2020

  1. Rozwiązywanie zagadek.

Pasie się na łące i długo przeżuwa,

mówi: mu, mu, mu i … się nazywa. (krowa)

Mruczy, miauczy, prycha,

czasem pije mleko,

czasem myszy szuka. (kot)

Chodzi po podwórku

i grzebie łapkami.

Kiedy zniesie jajko

ko, ko, ko się chwali. (kura)

Małe, żółte kuleczki –

dzieci kokoszeczki. (kurczątka)

Chodzi po podwórku,

kukuryku woła.

Ma wspaniały ogon

to jego ozdoba. (kogut)

  1. 2. Zabawy matematyczne – Układamy przedmioty według określonych cech.
  • Szeregowanie według wielkości. Rodzic przygotowuje kilka grup zabawek, np.: piłek, lalek, misiów (w każdej pięć sztuk), różniących się wielkością.

Dzieci ustawiają lalki, misie, piłki od najmniejszej zabawki do największej. Liczą zabawki w każdej grupie.

  • Szeregowanie według długości. Rodzic przygotowuje sznurki różniące się znacznie długością. Dzieci, samodzielnie lub z pomocą rodzica, porównują ich długość poprzez przykładanie do siebie. Potem układają je od najkrótszego sznurka do najdłuższego.
  • Szeregowanie według szerokości. Rodzic przygotowuje sylwety kubków różnej szerokości. Dzieci oglądają je i ustawiają od najwęższego kubka do najszerszego.

 

  1. Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza J. Porazińskiej Wiejska muzyka.
  2. a. Rytmiczny podział (na sylaby) nazw zwierząt z wiejskiego podwórka.

Rodzic pokazuje zdjęcia (obrazki) zwierząt, dzieci mówią ich nazwy, a potem dzielą je rytmicznie, klaszcząc przy tym.

Np. krowa – kro-wa, baran – ba-ran, kura – ku-ra, kogut – ko-gut, świnia – świ-nia, kaczka – kacz-ka, gęś – gęś, indyk – in-dyk…

  1. Słuchanie wiersza.

 

Kaczka kwacze, kracze wrona,

a gęś gęga przestraszona.

Koza meczy, owca beczy,

a na płocie sroka skrzeczy.

Wróbel ćwierka, dzięcioł stuka,

a kukułka w lesie kuka.

 

  1. c. Rozmowa na temat wiersza.
  • Co robią zwierzęta: kaczka, wrona i gęś?
  • Co robią koza, owca i sroka?
  • Co robią ptaki – wróbel, dzięcioł i kukułka?

 

  1. d. Przygotowanie sylwet zwierząt z wiersza.

Dzieci, same lub z pomocą rodzica, odszukują sylwety zwierząt z wiersza i naśladują głosy tych zwierząt.

 

  1. Zabawa Wiejska muzyka.

Rodzic mówi wiersz. Gdy jest mowa o danym zwierzęciu, dzieci naśladują jego głos.

Kaczka kwacze (dzieci mówią: kwa, kwa, kwa),

kracze wrona (dzieci mówią: kra, kra, kra),

a gęś gęga (mówią: gę, gę, gę) przestraszona.

Koza meczy (mówią: meee, meee, meee),

owca beczy (mówią: beee, beee, beee),

a na płocie sroka skrzeczy (trre, trre, trre).

Wróbel ćwierka (ćwir, ćwir, ćwir),

dzięcioł stuka (stuk-puk, stuk-puk, stuk-puk),

a kukułka w lesie kuka (ku-ku, ku-ku, ku-ku).

 

 

16.04.2020

  1. Zabawa O którym zwierzęciu mówię?

Rodzic pokazuje zdjęcia (obrazki) zwierząt z wiejskiego podwórka. Dzieci podają ich nazwy i dzielą te nazwy rytmicznie (na sylaby). Chętne dziecko opowiada o wybranym zwierzęciu. Podaje wybrane przez siebie cechy danego zwierzęcia, ale nie mówi jego nazwy i jaki głos ono wydaje. Rodzic, odgaduje, o jakie zwierzę chodzi, głośno naśladuje jego głos, zamiast podawać nazwę, i wskazuje odpo­wiednie zdjęcie.

 

  1. Nazywanie młodych zwierząt z wiejskiego podwórka: prosięcia, cielęcia, kurczątka i źrebaka.

Dzieci oglądają zdjęcia zwierząt, określają podobieństwo do ich rodziców.

 

  1. Lepienie z plasteliny figurek zwierząt z wiejskiego podwórka

 

  1. Ćwiczenia logopedyczne – Koty i myszy.

 

  • Jedzenie śniadania

kotki piją mleko (dzieci wykonują ruchy językiem do przodu i do tyłu,

myszki gryzą ser (dzieci wykonują ruchy dolną wargą i górną wargą).

Po śniadaniu wszystkie zwierzątka oblizują się dokładnie (wykonują okrężne ruchy językiem po wargach w prawą i w lewą stronę).

  • Śpiewanie.

Najedzone zwierzątka wesoło sobie podśpiewują – myszki: pii... piii… piii… a kotki: miauu… miauu… miauu…

  • Liczenie.

Rodzic  pokazuje obrazki – myszek i kotków. Dzieci klaszczą tyle razy, ile zwierząt jest na danym obrazku.

  • Kołysanka.

Myszki śpiewają kotkom na dobranoc: Aaa, kotki dwa..

 

  1. Zabawa Wszystko zwierzę, co ma pierze.

Rodzic rozpoczyna zabawę słowami: Wszystko zwierzę, co ma pierze, po których wymienia nazwy różnych zwierząt. Każdorazowo, wypowiadając nazwę, rozpościera ręce niczym ptak skrzydła. Dzieci wsłuchują się uważnie w słowa rodzica
i rozpościerają ręce tylko wtedy, gdy usłyszą nazwę ptaka. Kto jednak ulegnie sugestii i uniesie ręce w nieodpowiednim mo­mencie, daje fant, który po zakończeniu zabawy musi wykupić, spełniając określone zadanie.

 

17.04.2020

  1. Ćwiczenia językowe z wykorzystaniem wiersza T. Fiutowskiej Przeciwnie.

Dzieci słuchają wiersza i dopowiadają słowa o znaczeniu przeciwnym.

 

Coś jest duże, a coś …

Coś jest czarne, a coś …

Jedno tłuste, inne …

Tamto cienkie, a to …

To głębokie, a to …

Może piękne być lub …

To wysokie, a to …

Coś gładziutkie jest lub …

Coś jest słodkie albo …

Inne smutne lub …

To jest proste, a to …

Coś jest głośne, a coś …

Wiele jest przeciwstawnych słów,

więc się pobawimy znów.

 

  1. Budowanie z klocków wiejskiego podwórka.

3.Nauka piosenki „Stary Donald farmę miał” https://www.youtube.com/watch?v=MHFpBY85ahk

 

 

 

 

 

Drodzy Rodzice i Dzieci,

na tydzień przedświąteczny proponuję dzieciom następujące zabawy
i ćwiczenia, do wyboru:

Drogie dzieci poniżej przesyłam zdjęcie waszego ogródka, w którym na jesieni sadziłyście cebulki kwiatów kwitnących wiosną (zdjęcie zrobiłam w dniu  06.04.2020r.).

Pozdrawiam,

Agnieszka Kaczmarczyk

 

 

 

 

Tydzień IV: Nadeszła wiosna

 

Dzień 1. Witamy cię, wiosno 30.03.2020r.

 

  • Zabawa z wykorzystaniem rymowanki

Dzieci ilustrują tekst rymowanki.

Dzieci za nauczycielem:

Wiosna do nas przyszła maszerują w miejscu,

cała roześmiana.

Rozsypała krokusy, naśladują sypanie kwiatów,

wypuściła bociana. biegają po sali, poruszając rękami – skrzydłami.

  • Słuchanie wiersza B. Formy Nadeszła wiosna.
  1. Ćwiczenia w książce, s. 44, 45.

Oglądanie obrazka. Opowiadanie o Wiośnie i o tym, jak ją witały zwierzęta.

  • Co znajdowało się w koszu pani Wiosny?
  • Co robiła Wiosna?
  • Kto krążył obok jej głowy?
  • Jakie zwierzęta szły za Wiosną?
  1. Słuchanie wiersza.

Spojrzał w okno mały Paweł,

a w ogrodzie wiosna…

Świeżą trawę, przebiśniegi

w koszu nam przyniosła.

Obudziła pąki kwiatów

w parku i w ogrodzie.

Zapomnijcie, moi mili,

o śniegu i chłodzie.

Pożyczyła od słoneczka

garść ciepłych promieni.

Gdy ogrzeje nimi ziemię,

świat się zazieleni.

 

Rozmowa na temat wiersza:

– Co zrobiła wiosna?

– Co jeszcze się zmieniło?

 

 Pozdrawiam i życzę przyjemnej zabawy!

Agnieszka Kaczmarczyk

 

 

Dzień 2. Bazie – kotki  31.03.2020r.

  • Zabawy z wykorzystaniem tekstu.

Krokus, sasanka, kępka przebiśniegów. Zakwitły, chociaż jest jeszcze trochę śniegu.

Dzieci wypowiadają tekst z różną dynamiką (głośno, cicho) i w różnym tempie (wolno, szybko).

  • Bazie kotki – ćwiczenia w liczeniu.

Gałązki można zastąpić dowolnymi elementami: klockami, zabawkami, guzikami itp.

Nauczyciel umieszcza w dwóch wazonach gałązki z baziami wierzbowymi: w jednym wazonie – trzy, a w drugim – cztery.

  • Dzieci liczą gałązki w jednym wazonie. Umieszczają przy nim kartonik z odpowiednią liczbą krążków. Potem liczą gałązki w drugim wazonie i też umieszczają przy nim kartonik z odpo­wiednią liczbą krążków. Porównują liczbę gałązek w wazonach; określają, gdzie jest więcej gałązek, a gdzie mniej, o ile więcej (o ile mniej).

Nauczyciel dokłada do każdego wazonu po jednej gałązce z baziami. Dzieci liczą gałązki w tym wazonie, gdzie były trzy gałązki, i zmieniają kartonik z krążkami, dając teraz nowy, z czterema krążkami.

Nauczyciel pyta:

  • Ile gałązek z baziami było w tym wazonie?
  • Ile dołożyliśmy?
  • Pokażcie mi cztery palce. Dołóżcie jeden palec. Policzmy wspólnie: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć. A teraz policzcie sami.
  • Dzieci liczą gałązki z baziami w drugim wazonie i zamieniają kartonik z krążkami, dając teraz nowy, z pięcioma krążkami.
  • Karta pracy, cz. 2, s. 26.

Rysowanie w każdej kolejnej pętli o jedną gałązkę więcej. Oglądanie obrazków, które są na dole strony; liczenie gałązek z baziami. Zamknięcie kart pracy i powtórzenie kolejności obrazków.

 

Pozdrawiam i życzę przyjemnej zabawy!

Agnieszka Kaczmarczyk

 

 

 

Tydzień III: Wiosna tuż-tuż

Dzień 1. (23.03.2020r.- poniedziałek)     W marcu

Cele ogólne:

  • rozwijanie mowy; rozwijanie sprawności fizycznej.

 

Cele operacyjne:

Dziecko:

  • wymienia oznaki zbliżającej się wiosny; uczestniczy w ćwiczeniach.

 

Środki dydaktyczne: wiersz I. Suchorzewskiej W marcu, ilustracje do wiersza, piosenka Przyszedł nocą miś, rymowanka, nagrania: skocznej melodii, dowolnej melodii, paski kolorowej bibuły, szarfy, krążki: ciemne i jasne, tamburyn, książka, s. 42.

Przebieg dnia

I część realizowana do śniadania

  1. Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.

Dzieci dobierają się w pary, stają naprzeciwko siebie. Uderzając raz w swoje dłonie, raz w dłonie partnera, powtarzają za nauczycielem rymowankę (jedno klaśnięcie to jedno słowo).

Gdy wiosna nadchodzi,

często bywa tak –

że raz świeci słońce,

to znów pada śnieg,

deszcz lub wieje wiatr.

Zestaw zabaw ruchowych – nr XXIII.

Poznawanie własnego ciała

  • chodzenie na sztywnych nogach
  • w siadzie, uderzanie o podłogę całą stopą, na przemian: szybko i wolno
  • naśladowanie min pokazywanych przez nauczyciela.

Zdobywanie pewności siebie i poczucia bezpieczeństwa w otoczeniu

  • jedno dziecko ucieka, skacząc obunóż, a drugie je goni, też skacząc obunóż
  • jedno dziecko leży tyłem, a drugie obchodzi je na czworakach.

Nawiązanie kontaktu z partnerem

  • ćwiczenia z:
  • jedno dziecko leży tyłem, a drugie ciągnie je za przeguby rąk
  • ćwiczenia przeciwko:
  • jedno dziecko w siadzie podpartym, w rozkroku, a drugie stara się je przesunąć.

Ćwiczenia kreatywne

  • dzieci naśladują chód robotów
  • tańczą przy nagraniu skocznej melodii z paskami kolorowej bibuły.

 

II część – główne zajęcia

Słuchanie wiersza I. Suchorzewskiej W marcu.

  1. Ćwiczenia w książce, s. 42.

Oglądanie obrazków. Opowiadanie historyjki o tym, co przydarzyło się bałwankowi. Wyjaś-

nianie, dlaczego tak się stało.

  • Dlaczego bałwanek się roztopił?

Co jeszcze zmieniło się w przyrodzie wokół was?

Zabawa ruchowa z wykorzystaniem rymowanki.

Nauczyciel mówi rymowankę, a dzieci naśladują miną i ruchem zachowania bałwanka.

Stoi bałwanek, stoi, nikogo się nie boi.

Gdy coraz cieplej było – bałwanka nam ubyło.

Teraz w miejscu bałwanka kałuża błyszcząca jak szklanka.

  1. Słuchanie wiersza.

Raz śnieg pada,

a raz deszczyk.

Na jeziorze

lód już trzeszczy.

Błękit nieba

lśni w kałuży,

bałwan w słońcu

oczy mruży.

Koniec zimy.

Przerwa.

Dzwonek.

To nie dzwonek.

To skowronek.

  1. Rozmowa na temat wiersza.
  • Co świadczy o tym, że kończy się zima?
  • Czy wiecie, dlaczego na skowronka mówimy wiosenny dzwonek?

Zabawa ruchowa Słońce i krople wody.

Dzieci – krople wody – biegają po sali, są padającym deszczem, który spada na ziemię. Gdy usłyszą dźwięki tamburynu, przykucają, bo zmroził je marcowy, mroźny wiatr. Dziecko – słoń­ce – biega po sali i dotyka zamarzniętych kropel, zapraszając je do zabawy. Krople biegają za słońcem. Dźwięki tamburynu oznaczają, że powrócił marcowy wiatr i je znowu zamroził.

Zestaw ćwiczeń ruchowych – nr XIX.

  • Ćwiczenia orientacyjno-porządkowe i rytmizujące.

Dzieci maszerują po kole przy dźwiękach muzyki. Zaznaczają za nauczycielem tupnięciem każdą mocną część taktu 4/4.

  • Podskok i bieg.

Dzieci biorą szarfy i układają z nich na podłodze kółka. Wskakują do środka kółek, wyskakują na zewnątrz. Na sygnał nauczyciela chwytają szarfy i biegną, rytmicznie wymachując nimi nad sobą (powtarzają ten cykl kilka razy).

  • Improwizacja ruchowa – Mój pojazd.

Dzieci nakładają szarfy i naśladują ruch samochodów, rowerów lub innych pojazdów. Potem naśladują naprawianie pojazdów (pompowanie koła, przykręcanie części, nalewanie benzyny…), a po chwili jadą dalej.

  • Ćwiczenia w różnicowaniu wysokości dźwięków.

Nauczyciel rozkłada w sali krążki: ciemne i jasne (dwa razy więcej krążków niż jest dzieci). Przy nagraniu melodii w wiolinie, dzieci chwytają jasne krążki i tańczą na palcach (wysoko). Przy nagraniu melodii w basie – dzieci szybko zmieniają krążki na ciemne i okrążają je do­wolnie w niskiej pozycji, np. na czworakach.

  • Zabawa rytmiczna Zegary.

Nauczyciel recytuje:

Mam w domu zegary,

które by tylko tykały:

tyki, taki, tyki, taki,

tyki, taki, tyki, taki.

Bim-bam, bim-bam,

bim-bam, bim-bam.

Dzieci w siadzie skrzyżnym, uderzają rytmicznie w podłogę na słowa: Tyki, taki… (osiem razy), a potem przy słowach : Bim-bam… naśladują ruch wahadła zegara, wykonując skłony boczne w jedną i drugą stronę.

 

III część realizowana po podwieczorku

  1. Zabawa Wiatr, deszcz, burza.

Dzieci siedzą w kole. Nauczyciel umawia się z nimi, że gdy będą pocierać dłońmi o siebie – to będzie wiatr, gdy będą uderzać dłońmi o uda – deszcz, a gdy będą tupać nogami – burza.

Nauczyciel wymienia nazwy elementów pogody (stara się często je zmieniać). Dzieci odpo­wiednio reagują.

  1. Dowolny taniec przy piosence Przyszedł nocą miś (sł. H. Bechlerowa, muz. U. Smoczyńska).

Ba – łwa-nki dro – gą szły, ba – łwa-nków by – ło trzy. Pła – ka – ły, na – rze – ka – ły, łzy z o – czu o – cie – ra – ły, łzy z o – czu o – cie – ra – ły.

  1. Bałwanki drogą szły,

bałwanków było trzy.

Płakały, narzekały,

łzy z oczu ocierały. (bis)

  1. – Ach, czas nam w drogę, czas,

już wiosna goni nas.

Choć się uśmiecha ładnie,

kożuszki nam ukradnie. (bis)

III. I przyszedł nocą dziś

puszysty, biały miś.

I zabrał trzy bałwanki

na wielkie, srebrne sanki. (bis)

  1. I w taki kraj je wiózł,

gdzie śnieg i wiatr, i mróz,

gdzie sroga zima biała

ma z lodu srebrny pałac

 

Życzę przyjemnej  zabawy!!!

 

Agnieszka Kaczmarczyk

 

 

Dzień 2. Odgłosy ptaków (24.03.2020r. – wtorek)

Cele ogólne:

  • rozwijanie umiejętności tworzenia kolekcji; rozwijanie mowy.

 

Cele operacyjne:

Dziecko:

  • segreguje guziki pod względem kolorów oraz pod względem wielkości; mówi wyraźnie.

 

Środki dydaktyczne: piosenka Przyszedł nocą miś, nagranie skocznej melodii, paski kolorowej bibuły, kolorowe guziki różnej wielkości, z różną liczbą dziurek, tacki, taca, szarfy, zdjęcia, obrazki i rysunki ptaków, tamburyn, książka, s. 43.

 

Przebieg dnia:

I część realizowana do śniadania

  1. Ćwiczenia w książce, s. 43.

Czytanie tekstu wyrazowo-obrazkowego – nauczyciel czyta tekst, a dzieci podają nazwy ob­razków.

Zestaw zabaw ruchowych – nr XXIII (przewodnik, s. 62).

II zajęcia główne

Kolorowe guziki – tworzenie kolekcji.

Nauczyciel przygotowuje guziki różniące się kolorem (czerwone, niebieskie, zielone, żółte, brązowe, białe, fioletowe i pomarańczowe), wielkością (małe, duże), liczbą dziurek (z dwoma dziurkami i z czterema dziurkami).

  • Dzieci siedzą w kole. W jego środku leżą tacki i, na tacy, rozsypane guziki. Nauczyciel bierze po jednym guziku w każdym kolorze. Dzieci określają ich kolory, a nauczyciel kładzie na tackach po jednym guziku w danym kolorze. Potem dzieci segregują guziki według kolorów, kładąc je na wyznaczonych (guzikiem) tackach.

Nauczyciel z dziećmi nazywa utworzone kolekcje. Wskazuje tacki, a dzieci mówią, w jakim kolorze guziki się tam znajdują.

Oceniają na oko liczebność poszczególnych kolekcji (nauczyciel tak przygotowuje guziki, że w jednym kolorze jest ich bardzo dużo, a w innym bardzo mało, liczba pozostałych jest porównywalna).

  • Nauczyciel pyta dzieci:
  • Czym jeszcze różnią się guziki?

Jeżeli dzieci nie wiedzą, pokazuje im mały guzik i duży guzik.

Potem dzieci segregują guziki według wielkości i nazywają otrzymane kolekcje: duże guziki, małe guziki. Oceniają na oko, których guzików jest więcej – małych czy dużych.

Jeżeli dzieci wykazują zainteresowanie, można jeszcze segregować guziki według liczby dziurek.

Zabawa ruchowa Słońce i krople wody (przewodnik, s. 63).

Ćwiczenia logopedyczne – Ptaki.

Nauczyciel rozkłada na podłodze szarfy – gniazdka. W każdym gniazdku śpi ptaszek – dzieci przykucają w środku szarf. Na sygnał nauczyciela ptaszki budzą się, przeciągają, ćwierkają. Potem fruwają, biegając na palcach po sali i machając rękami – skrzydełkami. Na drugi sygnał nauczyciela ptaszki wracają do swoich gniazd – przykucają, pochylają głowy, zasypiają.

  • Ćwierkanie.

Dzieci – ptaszki – siadają w swoich gniazdkach – szarfach i przygotowują się do ćwierkania: ruszają dzióbkami (usta mają ściągnięte, wysunięte do przodu, następnie opuszczają żuchwę i unoszą ją), płuczą wodą gardziołka (naśladują płukanie gardła, wydając dźwięk podobny do głoski g), ćwierkają: ćwir, ćwir, ćwir…

  • Naśladowanie ptaków.

Nauczyciel naśladuje głosy ptaków, a dzieci starają się rozpoznać, co to za ptaki. Potem dzieci naśladują głosy ptaków z nauczycielem.

Np. wróbel – ćwir, ćwir, ćwir…

Sowa – uhu, uhu, uhu…

Kukułka (która jeszcze nie powróciła) – kuku, kuku, kuku…

Bocian – kle, kle, kle…

Skowronek – dzeń, dzeń, dzeń…

  • Śpiewanie znanej piosenki głosem wybranego ptaka.

Spacer w pobliżu przedszkola – szukanie oznak zbliżającej się wiosny.

 

III  część realizowana po podwieczorku

  1. Dowolny taniec przy piosence Przyszedł nocą miś (przewodnik, s. 64).
  2. Kolorowanie rysunku wybranego ptaka (bociana, skowronka, jaskółki).

Nauczyciel wcześniej pokazuje zdjęcia, obrazki tych ptaków.

  1. Zabawy swobodne w wybranych kącikach.

 

Życzę przyjemnej zabawy!

Agnieszka Kaczmarczyk

 

 

Dzień 3. Bałwanki odchodzą (25.03.2020 r –środa)

Cele ogólne:

  • kształtowanie poczucia rytmu; rozwijanie sprawności fizycznej.

 

Cele operacyjne:

Dziecko:

  • uczestniczy w zabawie inscenizacyjnej przy piosence; bierze czynny udział w ćwiczeniach.

 

Środki dydaktyczne: wiersz W. Scisłowskiego Krokus, piosenka Przyszedł nocą miś, zdjęcie krokusów, nagrania: skocznej melodii, dowolnej muzyki, szarfy, paski kolorowej bibuły, krążki – ciemne i jasne, karty pracy, cz. 2, s. 24, 25.

Przebieg dnia

I

  1. Słuchanie wiersza W. Scisłowskiego Krokus.

Kwitnie górska łąka,

choć śnieg jeszcze prószy.

Te liliowe kwiaty – to właśnie krokusy!

Wiosna nad Tatrami robi pokus-pokus

i oto spod śniegu wychyla się krokus.

  • Oglądanie zdjęcia krokusa.
  1. Karta pracy, cz. 2, s. 24.

Oglądanie zdjęć wiosennych kwiatów. Wskazywanie krokusów. Słuchanie nazw pozostałych kwiatów.

Zestaw zabaw ruchowych – nr XXIII (przewodnik, s. 62).

II

Zabawy przy piosence Przyszedł nocą miś.

  1. Zabawy z wykorzystaniem przysłowia W marcu jak w garncu.

Nauczyciel mówi przysłowie w różnym tempie, w różnym rytmie, z różną intonacją, a dzieci powtarzają za nim tekst.

  1. Słuchanie piosenki (przewodnik, s. 64).
  2. Rozmowa na temat piosenki.
  • Co robiły bałwanki? Dlaczego?
  • Ile było bałwanków?
  • Kto przyszedł do nich nocą?
  • Gdzie miś zawiózł bałwanki?
  1. Zabawa przy piosence.

Dzieci – bałwanki – dobierają się po troje i ustawiają w małe wężyki, zajmując całą przestrzeń sali. Jedno z dzieci – miś – stoi pod ścianą.

I zwrotka

Dzieci w trzyosobowych rzędach chodzą w różne strony sali.

II zwrotka

Z każdego rzędu tworzy się małe kółeczko. Bałwanki zwracają się przodem do środka, kiwają głowami, zrezygnowane machają ręką i wraz z zakończeniem zwrotki przykucają.67

III zwrotka

Dzieci stukają o podłogę w rytmie piosenki; z rogu sali wychodzi wolno miś i dotknięciem zaprasza bałwanki do drogi. Dzieci z dotkniętego przez misia kółka wstają i ustawiają się, tworząc zaprzęgi – dwoje staje z przodu, a jedno z tyłu, wszystkie trzymają się za ręce.

IV zwrotka

Zaprzęgi biegną w rytmie ósemek za misiem, który prowadzi je w różnych kierunkach.

Zestaw ćwiczeń ruchowych – nr XIX (przewodnik, s. 63–64).

III

  1. Karta pracy, cz. 2, s. 25.

Rysowanie po śladach drogi pszczoły lecącej do ula. Nazywanie mijanych kwiatów przedsta­wionych na zdjęciach.

Zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała – Kwiaty rosną.

Dzieci, w siadzie podpartym, naśladują nasionko. Potem, na hasło Kwiatek rośnie, powoli podnoszą się do góry, aż do wyprostu, i wyciągają ręce do góry.

  1. Zabawy swobodne w wybranych kącikach.

 

Życzę przyjemnej zabawy!!!

Agnieszka Kaczmarczyk

 

 

Dzień 4. Przebiśniegi  26.03 2020r.

 

Pozdrawiam i życzę  przyjemnej zabawy!!

 

Agnieszka Kaczmarczyk

 

  • Przebiśniegi – rysowanie,  malowanie lub kolorowanie kwiatka
  1. Przypomnienie nazw poznanych wczesnowiosennych kwiatów (można wykorzystać kartę pracy, cz. 2, s. 24).
  • Rytmiczny podział nazw kwiatów (na sylaby) wspólnie z nauczycielem: za-wil-ce, kro-ku-sy, sa-san-ki.
  1. Zapoznanie z przebiśniegiem.
  • Słuchanie rymowanki.

Jeszcze śnieg na polu,

a tu mały kwiatek

przebił śnieg i …

zachwyca się światem.

– Kiedy pojawiają się przebiśniegi?

  • – Skąd pochodzi ich nazwa (wiemy, że przebiły śnieg)?
  • – Powtarzanie nazwy za nauczycielem.
  • – Omówienie wyglądu przebiśniegu.

 

  • Zabawa ruchowa kształtująca postawę ciała – Kwiaty rosną (przewodnik, 67).
  1. Wykonanie prac przez dzieci. – kolorowanie kwiatka
  • Masażyk relaksacyjny – Marcowa pogoda.

Dzieci dobierają się parami i siadają jedno za drugim. Nauczyciel opowiada o elementach pogody i pokazuje ruchy, które dzieci naśladują, wykonując je na plecach partnera.

Dzieci za nauczycielem:

Kropi deszcz, siąpi, mży, delikatnie uderzają palcami w plecy,

pada coraz mocniej, uderzają mocniej,

nagle błysk – kreślą dłonią zygzak,

burza jest,

grad zaczyna padać! uderzają pięściami,

Burza już przeszła gdzieś,

tylko wiatr zawiewa. dmuchają na kark,

Słońce już świeci nam kreślą kształt słońca.

i wszystko ogrzewa.

 

Dzień 5. W poszukiwaniu wiosny  27.03.2020r.

 

Pozdrawiam  i życzę przyjemnej zabawy!

Agnieszka Kaczmarczyk

 

Polecam piosenkę „Maszeruje wiosna” – piosenki dla dzieci  – You Tube

  • Słuchanie opowiadania H. Zdzitowieckiej Szukamy wiosny.

1.. Słuchanie opowiadania.

Joasiu! Joasiu! Chodź prędzej! – woła Terenia.

Co się stało?

Chodź, pokażę ci wiosnę!

Pobiegły do pobliskiego parku. Drzewa były jeszcze nagie i szare, w cieniu leżał brudny, top­niejący śnieg, ale słońce świeciło jasno i sikorki świergotały wesoło na krzakach:

Dzieci… Dzieci… Dzieci…

Che, che, che… – roześmiał się zielony dzięcioł i zapukał dziobem w drzewo.

Gdzie jest wiosna? – spytała Joasia. – Przecież sikorki były tu przez całą zimę…

Ale nie śpiewały tak wesoło, tylko popiskiwały cichutko: Tit… tit… tit… – przypomniała Terenia i pociągnęła Joasię dalej.

Zobacz!

Terenia pokazała rosnący z boku duży krzak leszczyny. Z nagich gałązek zwieszały się wiotkie, delikatne bazie, z których sypał się złocisty pyłek.

Kwitnie! – ucieszyła się Joasia. – To już naprawdę wiosna idzie. Poszukajmy jej jeszcze gdzie indziej.

Znalazły ją w szarych pąkach wierzbowych nad stawem, w delikatnych kiełkach trawy, wysu­wających się tu i ówdzie spod zeschłych liści.

Nagle Joasia przyklękła pod krzaczkiem i pochyliła się nad czymś. Terenia podbiegła i teraz ona wykrzyknęła głośno:

Jakie śliczne!

Z ziemi wyrastały mocne, jędrne, zielone listki, a spomiędzy nich mały, delikatny biały dzwo­neczek, złożony z trzech dłuższych płatków i trzech krótszych, zielono obrzeżonych.

Przebiśnieg! Pierwszy kwiatek wiosny!

Przebiśnieg – powtórzyła Terenia. – Jaka to ładna nazwa. To tak, jakby on przez śnieg prze­bijał się do słońca.

Bo tak jest. Wiesz, Tereniu, on wcale nie boi się zimna i naprawdę nieraz spod śniegu wyrasta.

Szkoda, że w parku nie można zrywać kwiatów – martwiła się Terenia. – Zerwałabym go i zaniosła do domu. Ale może przebiśniegi są też w naszym lesie?

Tych w lesie także zrywać nie wolno! – zawołała Joasia. – Bo przebiśniegów jest u nas coraz mniej i mogą zupełnie wyginąć.

To musimy pilnować, żeby ich nikt nie zrywał – oświadczyła Terenia. – Powiedzmy o tym także innym dzieciom, żeby i one pilnowały przebiśniegów. Przecież to pierwsze kwiaty wiosny.

  • Rozmowa na temat opowiadania.
  • Czego dziewczynki szukały w parku?
  • Jakie oznaki wiosny spotkały?
  • Co to znaczy, że przebiśniegi są pod ochroną?
  1. Zabawa Wiosno, czy to ty?

Jeżeli dzieci uznają, że to prawda, to mówią: tak, a jeżeli się z tym nie zgadzają – to mówią: Nie, pani Wiosno.

  • Przynoszę ciepło i dłuższe dni.
  • Przylatuje ze mną bocian, szpak, skowronek, czajka…
  • Przynoszę przebiśniegi, sasanki, krokusy…
  • Przynoszę śnieg i wiatr.
  • Budzę zwierzęta z zimowego snu…

Język angielski – przykładowe piosenki

Hello:
Family:
Colours
Counting – liczenie
Christmas
Animals – zwierzęta
Winter – zima
St valentine’s day
Commands – polecenia

Język Angielski – piosenki

Informujemy, że piosenki które śpiewamy na zajęciach pochodzą z kanału Super Simple Songs – zapraszamy do słuchania w domu.

Happy New Year!

Już nie płaczę i nie krzyczę – Gr. II

Gr. II —>  Już nie płaczę i nie krzyczę

Szukaj
Archiwa